Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/2912 Esas 2019/3884 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/2912
Karar No: 2019/3884
Karar Tarihi: 13.06.2019

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/2912 Esas 2019/3884 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın uyuşturucu madde bulundurma suçundan dolayı verilen tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkum olduğu belirtilmiştir. Dosya incelendiğinde, tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine ilişkin kararın sanığa usulüne uygun olarak bildirilmediği tespit edilmiştir. Bu sebeple, verilen karar hukuken geçersiz ve yok hükmünde kabul edilmiştir. Sanığın suçuna ilişkin tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri kararı ise, itiraz kanun yoluna tabi olduğundan, dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına iadesine karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı TCK'nın 191. maddesi, 2. fıkrası
- 6217 sayılı Kanunun 20. maddesi

10. Ceza Dairesi 2017/2912 E. , 2019/3884 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
10.09.2013 tarih, 2013/294 esas ve 2013/1514 sayılı tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine ilişkin kararın sanığın 15.07.2013 günü alınan savunmasında belirttiği ... adresine tebliğe çıkarıldığı, ancak dosyadaki bilgi ve belgelerden sanığın bu tarihte... İlçe Jandama Komutanlığı ... adresinde askerlik görevini ifa ettiği anlaşıldığından, sanığa usulüne uygun olarak bildirilmeyen kararın kesinleşmediği, kesinleşmeyen karara ilişkin 16.10.2014 tarihli hükmün hukuken geçersiz ve yok hükmünde olduğu, sanığın aynı tarihli kanun yoluna başvurma dilekçesinin 10.09.2013 tarihli tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri kararına yönelik olduğu kabul edilerek yapılan incelemede:
Kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alma, kabul etme veya bulundurma suçundan dolayı, 5237 sayılı TCK"nın 191. maddesinin 2. fıkrası gereğince verilen “denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” veya “tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” ilişkin kararlar, sözü edilen fıkraya 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 20. maddesi ile eklenen son cümleye göre, durma kararı niteliğinde olup itiraz kanun yoluna tabi olması nedeniyle, itirazla ilgili gerekli kararın yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için, dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, 13/06/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.