9. Hukuk Dairesi 2015/18011 E. , 2017/21362 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, fazla mesai ücreti alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili özetle; davacının 01.05.2009 - 30.01.2012 tarihleri arasında davalı işyerinde işletme şefi olarak çalıştığını hafta içi 08.30-17.45 saatleri arasında çalışmak üzere anlaştığını, hafta sonlarının tatil günleri olarak belirlendiğini, ancak hafta içi çoğu zaman fiilen 08.30’da işe başlayıp, en erken saat 20.00-21.00’de işten ayrılmak zorunda kaldığını, bazen iş yoğunluğunun çok olduğu dönemde 48 saat aralıksız çalıştığını, hafta sonları her Cumartesi en az yarım gün çalıştığını, yoğun dönemlerde Pazar günleri de çalıştığını, iş yerinde kart basıldığı için kart dökümlerinden çalışma süresinin anlaşılacağını, fazla mesai ücretlerinin ödenmesi için davacının davalıya noter ihtarnamesi gönderdiğini, alacaklarının yinede ödenmediğini iddia ederek; fazla çalışma ücreti alacağının faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili özetle, 01.05.2009 - 30.01.2012 tarihleri arasında çalışan davacının fazla mesai yapıp yapmadığının kart dökümlerinden anlaşılmasının mümkün olmadığını, çalıştığı ofis ortamı saat 18.00’de tamamen kapandığından 48 saat çalışmasının mümkün olamayacağını, itirazı kayıt ileri sürmeksizin aylık maaşını ve yan gelirlerini düzenli alan davacının işyerinden ayrıldıktan sonra fazla mesai alacağı ile ilgili açmış olduğu bu davanın fiili dayanağı bulunmadığını savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak; davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, taraflar temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir
2- Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut uyuşmazlıkta; davacı dava dilekçesinde fazla mesai yaparak çalıştığını ancak karşılığı ücretlerin ödenmediğini iddia etmiştir. Dosyadaki bilgi ve belgelere göre; dosyada mevcut, toplu puantaj cetvellerinin incelenmesinde, günlük olarak iş başlangıç ve bitiş saatlerinin mevcut olmadığı sadece çalışma gününün tespitine yarar olduğu görüldüğünden fazla çalışma saatlerinin tespitinde dikkate alınamamıştır. Tesisat uygunluk test ve gaz açma belgelerinin incelenmesinde, ilgili evraklarda tarih mevcut olup, saat mevcut olmadığından davacının çalışma saatlerine dair kanaat edinilmesi mümkün olmamıştır. Dinlenen tanık beyanlarının da, saat 17:45"ten sonraki çalışmaların ispatı açısından soyut nitelikte olduğu anlaşılmıştır. İşyerine giriş çıkış kartları ise dosyaya sunulmamıştır.
Hükme esas alınan heyet raporunda, dosyadaki tüm deliller bir değerlendirmeye tabi tutularak; davacının fazla mesaili çalışmalarının; Ocak-Ağustos ve Eylül-Aralık dönemi olmak üzere 2 dönem halinde incelenmesi gerektiği belirtilmiştir. Buna göre, davacının Ocak-Ağustos döneminde haftada 5 gün hafta içi 08:30-17:45 saatleri arası 1 saat ara dinlenmesi ile 8 saat 15 dakika, Cumartesi günü ise 08:30-12:15 saatleri arası 3 saat 45 dakika çalıştığı ve haftalık çalışma süresinin 49 saat olduğu, bu çalışmanın 4 saatlik kısmının fazla çalışmaya tekabül ettiği kabul edilmiştir. Ancak bu hesap tarzı maddi hata içermektedir. Zira Cumartesi çalışmasından da yarım saat ara dinlenme süresi düşüldüğünde, haftalık çalışma saati toplam 44,5 saattir. Bu dönemde fazla mesai yapıldığı ispat edilememiştir. Fazla mesai ücreti sadece Eylül-Aralık dönemi açısından raporda belirtildiği şekilde hesaplanmalıdır, Ocak-Ağustos döneminin hesaplamaya dahil edilmesi hatalıdır.
F)SONUÇ:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 14.12.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
