MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nın 157/1, 62, 52, 53, 58 maddeleri gereğince mahkumiyet

Dolandırıcılık suçundan sanık hakkında verilen mahkumiyet hükmü sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Sanık ile katılanın aynı cezaevinde koğuş arkadaşı oldukları, katılanın okur yazarlığının iyi olmaması nedeni ile sanıktan cezaevi ile olan yazışmalarda yardım aldığı, olay tarihinde katılanın ailesine 300 TL para göndermek istediği, sanığın katılana 300 TL paranın ailesine havale edilmesi için kantin fişine 300 TL yazarak imzalattırdığı ve parayı katılanın ailesine göndermeyerek kantinden alışveriş yapıp menfaat temin ettiği iddia olunan olayda; sanığın aşamalarda katılana sipariş üzerine maket gemi ve saat yaptığını, malzemelerinin de katılan tarafından alındığını, koğuş değiştirmesi üzerine teslimatı yapamadığı bu sebeple şikayet edildiği yönündeki değişmeyen beyanı ile katılanın 15.08.2018 tarihli mahkemeye hitaben yazdığı dilekçesinde sanığın bu yöndeki beyanını doğrulayarak siparişlerin verilmeyeceğini düşünerek şikayet ettiğini, sonradan maket parasının kendisine sanık tarafından iade edildiği ve sanıktan şikayetçi olmadığı yönündeki beyanı birlikte değerlendirildiğinde, sanık ile katılan arasındaki hususun hukuki ihtilaf konusu teşkil ettiği, dolandırıcılık suçunun yasal unsurlarının olayda bulunmadığı anlaşılmakla, sanığın atılı suçtan beraati yerine mahkumiyetine hükmedilmesi,
Kabule göre;
Silifke Cumhuriyet Başsavcılığı 28.05.2018 tarihli uzlaştırma raporunda katılan ..."un uzlaştırma çağrı tebligatına cevap vermemesi nedeniyle uzlaştırma görüşmelerine geçilemediğinin belirtildiği, mahkemenin de buna dayanarak hüküm kurduğu ancak katılanın 15/08/2018 havale tarihli dilekçesi ile sanık tarafından zararının giderildiğini ve şikayetinden vazgeçtiğini belirtmesi karşısında; Ceza Muhakemesinde Uzlaştırma Yönetmeliği ve 7201 sayılı Tebligat Kanunu hükümleri uyarınca kendisine uzlaştırma işlemlerini gerçekleştirmek üzere dosya tevdi edilen uzlaştırmacının öncelikle uzlaştırma teklifi yapılacak ilgililere telefon, telgraf, faks, elektronik posta gibi araçlardan yararlanılmak suretiyle uzlaştırma teklifi yapmak üzere çağrı yapması, şayet belirtilen şekilde çağrı yapılamaz ise bu defa uzlaştırmacının ilgili savcılık nezdinde kurulmuş uzlaştırma bürosundan uzlaşma teklifi yapılmasını talep etmesi gerektiği, böyle bir taleple karşılaşan büronun da muhatabına ulaşamaması durumunda öncelikle muhatabın bilinen son adresine tebliğ yapması, tebligatın iade gelmesi durumunda bu defa muhatabın mernis adresinin tespitini yaparak tebligat zarfı üzerine söz konusu adresin mernis adresi olduğunu belirtmeden tebliğ yapması, yine tebligatın iade gelmesi durumunda bu defa tebligat parçası üzerine adresin MERNİS adresi olduğu ve 7201 sayılı Kanun"un 21/2. maddesi uyarınca işlem yapılması belirterek tebliğ yapması gerektiği cihetle, taraflara usulüne uygun olarak uzlaşma tebligatları yapılarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdirinin gerektiği gözetilmeden usulsüz ve eksik yapılan tebligat işlemine dayanılarak ve uzlaşmanın gerçekleşmediği kabul edilerek yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 19/02/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.