MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Yağma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:

Diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.

Ancak;

1)Suç tarihinde 12-15 yaş grubunda bulunan sanık ... hakkında Denizli 4. Ağır Ceza Mahkemesinin 02.08.2012 tarihinde Denizli Emniyet Müdürlüğüne, işlediği fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını algılama ve davranışlarını buna göre yönlendirme yeteneğinin gelişip gelişmediği hususunda müzekkere yazılarak Pamukkale Üniversitesi Çocuk Psikiyatrisi bölümünden rapor talep edildiği, 07.11.2012 tarihinde sanık hakkında istenilen raporun gelmemesi üzerine mahkeme tarafından tekit müzekkeresi yazılarak, 16.11.2012 tarihinde Denizli Emniyet Müdürlüğünün üst yazısı ile 12.11.2012 tarihli raporun Denizli 4. Ağır Ceza Mahkemesine geldiği,

Alınan rapora göre 5237 sayılı TCK"nın 31/2. maddesi uyarınca sanık ..."ün tedavisine başlandığı, oybirliği ile alınan raporda sanığın ruhsal durum muayenesinde "dikkatin dağınık, zekanın mental retarde izlenimde olduğunun" tespit edildiği,

Raporun sonuç kısmının (1) nolu bendinde bireyde davranış bozukluğu tanısı saptanmış olup 12.09.2012 tarihli görüşmede buna yönelik tedaviye başlanmış, 02.11.2012 tarihinde kontrol randevusu verildiği ancak bu randevuya gelmediğine yer verildiği, bu haliyle tanı ve tedavinin eksik kaldığının belirtilmesine rağmen aynı raporun (2) nolu bendinde işlediği fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını algılayabilecek durumda olduğu ancak davranışlarını yönlendirme yeteneğinin yeterince gelişmediği, raporun açıklama kısmıyla netice kısmının çelişmesi nedeniyle oluşan tereddütün duraksamaya yer vermeyecek şekilde tespiti bakımından Adli Tıp Kurumu ilgili ihtisas kurulundan yeni bir rapor alınarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken, anılan rapor ile yetinilerek yargılamaya devamla yazılı şekilde hüküm kurulması,

2)T.C. Anayasası"nın 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi ışığında, 5271 sayılı CMK"nın 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Yasanın 13. maddesine dayanılarak hazırlanan, Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafi ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince, sanık için baro tarafından görevlendirilen zorunlu savunmanın ücretinin sanıktan alınmasına hükmedilemeyeceği, bu ücretin Adalet Bakanlığı bütçesinde bu amaçla ayrılan ödenekten karşılanacağı gözetilmeden, yazılı şekilde zorunlu savunman ücretinin sanıktan alınmasına hükmedilmesi,

Bozmayı gerektirmiş, sanık ... savunmanının ve Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 09.11.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.