Yağma - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2014/6015 Esas 2017/4405 Karar Sayılı İlamı

6. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/6015
Karar No: 2017/4405
Karar Tarihi: 07.11.2017

Yağma - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2014/6015 Esas 2017/4405 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın hırsızlık, tehdit ve mala zarar verme suçları işlediği kabul edilerek, mala zarar verme suçundan şikayetten vazgeçme nedeniyle davanın düşürülmesine, tehdit suçundan delil yetersizliğinden beraatine, hırsızlık suçundan uzlaşma nedeniyle davanın düşürülmesine karar verilmiştir. Yerel mahkeme kararı temyiz edilmiş ve dosya incelenmiştir. İtirazlar yerinde görülmemiş, ancak dosya incelendikten sonra dava dosyalarının birleştirilmesi gerektiği kararı verilmiştir. Sanığın hukuki durumu belirlenip, suç tarihinde yürürlükteki 765 sayılı TCK'nın 495/2. maddesinin uygulama olanağı değerlendirilmelidir.
Kanun maddesi detayları:
- 765 sayılı TCK'nın 495/2. maddesi: \"Bir kişinin tasarrufu altında bulunan bir malın çalınması veya yok edilmesi veya hissedar olunan bir şirketin mal varlığının haksız olarak elde edilmesi suçunun nitelikli hallerinden biri, malın mülkiyet veya kullanma hakkı sahibine büyük zarar verilmesidir.\"

6. Ceza Dairesi 2014/6015 E. , 2017/4405 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Çocuk Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Yağma
HÜKÜM : Sanığın eylemi hırsızlık, tehdit ve mala zarar verme suçları kabul edilerek,
a) Mala zarar verme suçundan şikayetten vazgeçme nedeniyle davanın düşürülmesine
b) Tehdit suçundan delil yetersizliğinden beraatine
c) Hırsızlık suçundan uzlaşma nedeniyle davanın düşürülmesine

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:

Diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.

Ancak;

Oluşa ve dosya kapsamına göre; olay günü saat; 19:00 sıralarında, ameliyat olan arkadaşı tanık ...’un Fatih ilçesi Çarşamba semtindeki evine ziyarete giden yakınanın, kullanımındaki Turizm İşçileri Sendikası Toliyes adına kayıtlı 34 TZ 4846 plakalı aracı İsmail Ağa Camiinin yan tarafına park ettiği, tanığın ikametgahı olan binanın 5. katındaki dairesine gittiği; bir süre sonra ses gelmesi üzerine tanık Mustafa’nın evinin camından dışarıya baktığı ve sanık ...’ın, diğer sanıklar Şükrü Acar ve ... ile birlikte park halindeki aracın camını taşla kırıp oto teybini almaya çalıştıklarını gördüğü ve hemen evinden çıkıp aşağıya inerek sanıkların peşlerinden koşmaya başladığı, olay yerinden yaklaşık 150 metre ileride sanıklardan birini kolundan yakaladığı, oto teybini sorduğu sanığın önde koşarak kaçan diğer sanıkta olduğunu söyleyerek bir anda tanığa bıçak tevcih ettiği, bunun neticesinde tanık ...’un yakaladığı sanığı bıraktığının anlaşılması karşısında, öncelikle olayın diğer sanıkları ile ilgili İstanbul 3.

Ağır Ceza Mahkemesi’nin 2016/60 ile İstanbul 16. Ağır Ceza Mahkemesi’nin 2014/394 Esas sayılı dava dosyaları celpedilip incelenerek; olanaklı ise dava dosyalarının birleştirilmesi, olanaklı değil ise bu dosyalara yansıyan deliller irdelenip olay sırasında her bir sanığın suç teşkil eden fiildeki konumu, suç teşkil eden fiile katkılarının duraksamaya yer bırakmayacak şekilde saptandıktan sonra sanık ..."ın hukuki durumunun belirlenip bu bağlamda, suç tarihinde yürürlükteki 765 sayılı TCK"nın 495/2. maddesinin bu sanık yönünden uygulama olanağının değerlendirilmesi zorunluluğu,

Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 07.11.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.