Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2016/14253 Esas 2018/5375 Karar Sayılı İlamı

11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/14253
Karar No: 2018/5375
Karar Tarihi: 17.09.2018

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2016/14253 Esas 2018/5375 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi, Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi'nde görülen bir taşınır mal ve alacak davasının temyiz edilmesi üzerine verilen kararı inceledi. HUMK'nın 427/2. maddesi gereği, 1.000 TL'yi geçmeyen taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar kesin kabul edilmektedir. Bu durumda, davalı taraf aleyhine hükmedilen miktarın temyiz sınırının altında kaldığı ve kararın temyiz isteminin reddine karar verilebileceği belirtilmiştir. Kararda, 5219 sayılı Kanun ile değişik HUMK'nın 427/2. maddesi hükümlerine ve 01/06/1990 tarihli 3/4 sayılı Karara atıfta bulunulmuştur.

11. Hukuk Dairesi 2016/14253 E. , 2018/5375 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasındaki davadan dolayı ...... 1.Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 28/06/2016 gün ve 2014/93-2016/133 sayılı hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
Karar tarihinde yürürlükte bulunan HUMK"nın 21/07/2004 tarihinde yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanun ile değişik 427/2. maddesi hükmüne göre, miktar veya değeri 1.000,00 TL"yi geçmeyen taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar kesin olup, bu miktarın, karar tarihi itibariyle 2.190,00 TL olduğu, mahkemece davanın kısmen kabulü ile, 2.115,24 TL’nin tahsiline, diğer taleplerin reddine karar verildiği anlaşılmıştır. Bu itibarla, davalı taraf aleyhine hükmedilen miktarın yukarıda anılan madde hükmüne göre temyiz sınırının altında kaldığı, kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01/06/1990 gün, 3/4 sayılı ......... Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebileceği hususları nazara alınarak davalı vekilinin temyiz isteminin reddine karar verilmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz isteminin miktardan REDDİNE, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz edene iadesine, 17/09/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.