5607 Sayılı Kanuna Muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2019/9201 Esas 2020/2268 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/9201
Karar No: 2020/2268
Karar Tarihi: 13.02.2020

5607 Sayılı Kanuna Muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2019/9201 Esas 2020/2268 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanık hakkında 5607 Sayılı Kanuna Muhalefet suçundan hüküm verilmiş, müsaderesi talep edilen sigaraların da müsadere edilmesine karar verilmiştir. Ancak, kararda 5607 Sayılı Kanun'un ilgili maddelerine tam olarak atıfta bulunulmadığı, TCK'nun 53. maddesinin yeniden değerlendirilmesi gerektiği ve müsadereye ilişkin maddenin yanlış uygulandığı gerekçesiyle karar temyiz edilmiştir. Yargıtay 7. Ceza Dairesi, kararın bazı bölümlerinin yasa hükümlerine aykırı olduğunu belirterek, hükmün bazı kısımlarının düzeltilerek onanmasına karar vermiştir. Detaylı açıklama için 5607 Sayılı Kanun'un 3/5, 3/10 ve 3/18-son cümle, TCK'nun 53. maddesi ve müsaderenin TCK'nun 54/4. maddesi gereğince yapılması gerektiği belirtilmiştir.

7. Ceza Dairesi 2019/9201 E. , 2020/2268 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 Sayılı Kanuna Muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere, aracın müsadere talebinin reddine

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
1.Sanık hakkında suç tarihinde yürürlükte bulunan ve 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasanın 89.maddesiyle değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18-son cümle delaletiyle anılan Yasanın 3/5. ve 3/10. madde ve fıkraları gereğince uygulama yapılırken atıf maddesi olan 5607 sayılı Yasanın 3/18-son cümlesinin gösterilmemesi,
2. 24.11.2015 tarihli 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53.maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, aynı maddenin 1.fıkrasının (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakları ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmesine, altsoyu dışında kalanlarla ilgili bu hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm tesisi,
3.Dava konusu sigaraların müsaderesine karar verilirken uygulama maddesinin ilgili fıkrası gösterilmemek suretiyle CMK"nun 232/6. maddesine aykırı davranılması,
Yasaya aykırı, sanık müdafii ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden ve bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 322.maddesi uyarınca,
1. Hükmün 1. fıkrasına ""6545 Sayılı Yasa ile değişik"" ibaresinden sonra gelmek üzere "" 5607 sayılı Yasanın 3/18-son cümle delaletiyle"" ibaresinin karara eklenmesi,
2.Hükümden TCK"nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılması, yerine “24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararındaki iptal edilen hususlar gözetilerek, 5237 sayılı TCK’nun 53/1-2-3. madde ve fıkralarının tatbikine,” ifadesinin eklenmesi,
3.Müsadereye ilişkin fıkradan ""TCK 54."" maddesi çıkartılarak yerine ""TCK"nun 54/4"" ifadesinin eklenmesi ve sair kısımların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 13/02/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.