MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanık ...’nin adli sicil kaydına göre, ... 7. Asliye Ceza Mahkemesinin 22.05.2012 tarihli ve 2011/890 E., 2012/712 K. sayılı tekerrüre esas teşkil eden mahkumiyeti bulunan sanık hakkında hükmolunan hapis cezasının 5237 sayılı TCK"nın 58/6-7. maddesi uyarınca, mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve mükerrir hakkında cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1. Sanık ...’nin cezaevi aracılığıyla sunduğu 04.08.2014 tarihli dilekçesinde, zararı karşılamak istediğini belirtmesi karşısında, sanığa makul bir süre verilip, ödeme yeri gösterilerek sonucuna göre sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 168. maddesinin uygulanıp uygulanamayacağının değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden eksik kovuşturma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
2. Sanık ...’in 07.03.2014 tarihli savunmasında, lehe hükümlerin uygulanmasına dair talebinin, TCK"nın 62. maddesi uyarınca takdiri indirim hükümlerinin uygulanması talebini de içerdiği halde, bu konuda olumlu ya da olumsuz herhangi bir karar verilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 06.01.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.