Yağma - 6136 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2017/432 Esas 2020/73 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Yağma, 6136 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet,

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
I-Sanık ... hakkında yağma suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Sanık hakkında İzmir Cumhuriyet Başsavcılığının 06/01/1998 tarihli iddianamesi ile 765 sayılı TCK’nin 497/2. madde uyarınca yağma suçundan dava açıldığı, aynı madde uygulaması ile kurulan kararın Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 07/04/1999 tarihli kararı ile onanarak kesinleştiği, bu bağlamda sanık hakkında hürriyeti tahdit suçundan açılmış bir davanın bulunmadığı dikkate alınarak, tebliğnamedeki bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir. Suçun işlendiği tarihte İzmir ilinde, yaz saati uygulamasına göre güneşin batış saatinin 20.06 olduğu, geceden sayılan zaman diliminin güneşin batış saatinden bir saat sonra 21.01"de başladığı, mağdur ve tanık beyanlarına göre suç saati olan 19.30 itibariyle eylemin gündüz sayılan zaman diliminde işlendiği gözetilmeden, koşulları oluşmadığı halde TCK"nin 149. maddesinin 1. fıkrasının (h) bendi ile de uygulama yapılmış olması, birden fazla nitelikli halin bulunması ve teşdit sebebi sayılması karşısında sonuca etkili görülmediğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre, hükümlü ... ve savunmanının temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye aykırı olarak ONANMASINA,
II-Sanık ... hakkında 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Suç ve hüküm tarihlerindeki yasal düzenlemelere göre 6136 sayılı Yasanın 12/1. maddesindeki hapis cezasının yanında belirlenen temel ağır para cezasının 60.000 liradan (60 KR) fazla olamayacağı, para cezasının 5252 sayılı Yasanın 5/2. maddesi ile hesaplanmasının hükümlünün aleyhine olacağı ve buna göre de; 5335 sayılı Yasanın 22. maddesi ile 5083 sayılı Yasanın 2. maddesine eklenen "İlgili kanunlar gereğince uygulanacak adlî ve idarî para cezalarının hesaplanmasında ve ödenmesinde, bir Yeni Türk Lirası"nın (1 YTL) altında kalan tutarlar dikkate alınmaz" hükmünün gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, hükümlü ... ve savunmanının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle istem gibi BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak "hükümlü hakkında 6136 sayılı Yasanın 12/1. madde ve fıkrası uyarınca verilen temel adli para cezasının 60.000 liraya indirilmesi (6 yeni kuruş) ve "memur maaş katsayısına göre bulunan birim sayılarıyla artırım yapılması sonuca etkili görülmediğinden, 5335 sayılı Yasanın 22. maddesi ile 5083 sayılı Yasanın 2. maddesine eklenen "İlgili kanunlar gereğince uygulanacak adlî ve idarî para cezalarının hesaplanmasında ve ödenmesinde, bir Yeni Türk Lirası"nın (1 YTL) altında kalan tutarlar dikkate alınmaz" uyarınca hükmolunan 6 yeni kuruş adli para cezasının infazına yer olmadığına" cümlesinin eklenmesi suretiyle, hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 14.01.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.