Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2019/269 Esas 2020/180 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -

Davacı vekili, davalı şirket ile aralarında 13.06.2007 tarihinde hizmet alım sözleşmesi imzalandığını, davalı şirket bünyesinde çalışan dava dışı işçi tarafından sendikal nedenle iş akdinin haksız nedenle feshedildiği gerekçesiyle Ankara 7. İş Mahkemesinin 2007/497 E. sayılı dosyasında müvekkil kurum ve davalı aleyhine dava açıldığını, mahkemece davanın kabulüne karar verildiğini ve başlatılan icra takibi sonucu ödeme yaptıklarını ileri sürerek dava dışı işçiye yapılan 13.652,77 TL’nin davalıdan rücuen tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, dava dışı işçinin iş akdinin davalı şirket tarafından feshedildiği, feshe ilişkin kontrolün davacıda bulunmadığı, dava dışı işçinin işe başlatılmaması halinde 4 aylık ücret alacağına yönelik ödenen bedelin davalının sorumluluğunda olduğu gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Yüklenici işçisinin hizmet aktinin feshi sonrasında işveren ve yüklenici aleyhine açtığı işe iade davasında davanın işçi lehine sonuçlandığı, işe iade edilmeme halinde de bir bedel ödenmesine karar verildiği ve işçinin işe iade edilmemesi nedeniyle işverenin işçiye bu bedeli ödediği anlaşılmaktadır.
İşçinin hizmet aktini yüklenici ile imzalamasına rağmen, işyerinin işverene ait olması nedeniyle işçinin işe iadesinin işveren ve yüklenici birlikte gerçekleştirmek zorundadır. İşverinin kabulü olmadan yüklenicinin işçiyi iade etmesi mümkün değildir. Ayrıca İş Mahkemesince işveren ve yüklenici müteselsilen sorumlu tutulmuşlardır. Taraflar arasında imzalanan hizmet alım sözleşmesinde bu hususu düzenleyen bir hüküm de bulunmamaktadır. Bu durumda işçinin işe iade edilmemesi nedeniyle işçiye ödenen bedelden tarafların yarı yarıya sorumlu tutulmaları gerekir.
Uyuşmazlığın yukarıdaki ilke çerçevesinde çözüme kavuşturulması gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün, davalı yararına BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcın talep halinde iadesine, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 16.01.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.