2. Hukuk Dairesi Esas No: 2021/703 Karar No: 2021/2126
Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2021/703 Esas 2021/2126 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi tarafından verilen karar, karşılıklı boşanma davasında davalı-davacı erkeğin kadının davasının kabulü, kusur belirlemesi, nafakalar, kadın yararına hükmedilen tazminatlar, reddedilen kendi tazminat talepleri ile kişisel ilişkinin süresi yönünden; davacı-davalı kadın tarafından ise kusur belirlemesi, tazminatların ve çocuk yararına hükmedilen nafakaların miktarı yönünden temyiz edildi. Temyiz itirazları reddedildi ve hükmün onanmasına karar verildi. Kararda bahsedilen kanun maddeleri şunlardır: Türk Medeni Kanunu m. 174/1 ve m. 174/2, Türk Borçlar Kanunu m. 50 ve m. 51, Türk Medeni Kanunu m. 4.
2. Hukuk Dairesi 2021/703 E. , 2021/2126 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi DAVA TÜRÜ :Karşılıklı Boşanma Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı-davacı erkek tarafından kadının davasının kabulü, kusur belirlemesi, nafakalar, kadın yararına hükmedilen tazminatlar, reddedilen kendi tazminat talepleri ile kişisel ilişkinin süresi yönünden; davacı-davalı kadın tarafından ise kusur belirlemesi, tazminatların ve çocuk yararına hükmedilen nafakaların miktarı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü: Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, tarafların yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenlere yükletilmesine, peşin alınan harcın mahsubuna ve 267.80"er TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine kesin olmak üzere oyçokluğuyla karar verildi. 10.03.2021 (Çar.) KARŞI OY YAZISI
Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davacı-davalı kadın yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminat azdır. Türk Medeni Kanunu"nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu"nun 50 ve 51. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi (TMK m. 174/1) ve manevi (TMK m. 174/2) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden yazılı şekilde hüküm tesisi doğru olmayıp bozmayı gerektirir.