MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA


Taraflar arasında görülen davada ... .... Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 14/07/2016 tarih ve 2016/161-2016/175 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davacı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin ..." ibareli marka başvurusunun davalıya ait 2000/20519 sayılı "..." ibareli marka nedeniyle kısmen reddedildiğini, oysa davalının bu markayı yalnız market işletmesinde kullandığını, tescil kapsamındaki 37/01, 02, 43/01, sınıf ve alt gruplardaki mallar yönünden fiilen 5 yıldır kullanmadığını ileri sürerek, markanın 37/01, 02 ve 43/01 sınıf ve alt gruplar yönünden hükümsüzlüğünü ve sicilden terkinini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, müvekkiline ait markanın market işletmeciliği yanında 37. sınıftaki inşaat hizmetleri ve 43. sınıftaki yiyecek içecek sağlanması hizmetleri için "... İnşaat" ve "..." adı altında uzun süredir kullanıldığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, uyulan bozma ilamı ve tüm dosya kapsamına göre, davalı adına tescilli 2000/20519 sayılı ve "..." ibareli markanın 556 sayılı KHK m. 42/1-c ve 14 uyarınca kullanılmaması nedeniyle tescil kapsamındaki 37/01 sınıfındaki mal ve hizmetler dışındaki (hariç olmak üzere) 37. sınıfın diğer tüm alt gruplarına dahil hizmetler yönünden kısmen hükümsüzlüğüne, fazlaya ilişkin istemlerin reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına, 556 sayılı KHK’nın 42/1-c maddesinin Anayasa Mahkemesinin 09.04.2014 gün ve 2013/147 esas ve 2014/75 karar sayılı kararı ile, yine 556 sayılı KHK’nın 14. maddesinin Anayasa Mahkemesi’nin 14.....2016 gün ve 2016/148 esas ve 2016/189 karar sayılı kararı ile iptaline karar verilmiş olup mahkemece verilen kısmen ret kararının sonucu itibariyle doğru olmasına göre davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 6,70 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, .../09/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.