Yağma - kasten yaralama - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2014/9213 Esas 2017/4402 Karar Sayılı İlamı

6. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/9213
Karar No: 2017/4402
Karar Tarihi: 07.11.2017

Yağma - kasten yaralama - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2014/9213 Esas 2017/4402 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, işyerine gitmek için evinden çıktığında arkadaşı tarafından götürülürken para isteyenlere cevap vermediği için alınan tepki sonucu kafa atıp burnunu kırınca tutuklanmıştır. Sanığın kasten yaralama ve yağma suçlarından dolayı mahkum edilmesine karşı yapılan temyiz incelemesinde, sanığın mahkumiyet kararı TCK'nın 53. maddesi uyarınca infazda gözetileceği belirtilmiştir. Ancak, sanığın eyleminin TCK'nın 149. maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi kapsamında kaldığına dikkat çekilerek, mahkumiyet hükmü bozulmuştur. Mahkemede karara bağlanan kanun maddeleri: TCK'nın 53. maddesi, 149. maddesi birinci fıkrasının (a) bendi.

6. Ceza Dairesi 2014/9213 E. , 2017/4402 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Yağma, kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:

24.11.2015 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 gün, 2014/140-2015/85 Esas ve Karar sayılı kararına göre TCK"nın 53. madde uygulamasının infazda gözetilmesi olanaklı görülerek yapılan incelemede;

1-Sanık hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;

Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, uyulan bozmaya, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre, sanık ... savunmanının temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve yasaya uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,

2-Sanık hakkında yağma suçu nedeniyle kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;

Diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.

Ancak;

İşyerine gitmek için evinden çıkan ve arkadaşı tanık Adem Karakellenin aracına binmek üzere iken sanık tarafından yakasından tutularak uzağa çekilip para

isteyen, aldığı olumsuz yanıt üzerine kafa atıp burnunu kırıp katılanı elindeki bıçakla kovalayan sanığın eyleminin TCK’nın 149. maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi kapsamında kaldığının gözetilmemesi;

Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 07/11/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.