Basit yaralama - tehdit - hakaret - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/15154 Esas 2019/23231 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/15154
Karar No: 2019/23231
Karar Tarihi: 18.12.2019

Basit yaralama - tehdit - hakaret - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/15154 Esas 2019/23231 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen mahkumiyet kararları temyiz edildi. İlk olarak sanığa müştekiye yönelik hakaret suçundan verilen adli para cezasının, kanun maddelerine uygun şekilde kesin nitelikte olduğu gerekçesiyle temyiz istemi reddedildi. İkinci olarak sanığa müştekiye yönelik kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet kararına ilişkin, para cezasının ödenmemesi halinde izlenecek yöntemin belirtildiği ve bu hususun bozma nedeni olarak kabul edilmediği belirtildi. Son olarak sanığa müştekiye yönelik tehdit suçundan verilen mahkumiyet kararı, delillerin ve mahkemenin inanç ve takdiri doğrultusunda onandı. Kararda bahsedilen kanun maddeleri şunlardır: 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi, 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun'a eklenen geçici 2. madde, 6723 sayılı Kanunun 33. maddesi, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi, ve 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 317. maddesi.

3. Ceza Dairesi 2019/15154 E. , 2019/23231 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Basit yaralama, tehdit, hakaret
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık hakkında müştekiye yönelik hakaret suçundan verilen mahkumiyet kararına ilişkin temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının tür ve miktarı, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesiyle 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte bulunduğundan, sanığın temyiz isteminin 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2) Sanık hakkında müştekiye yönelik kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet kararına ilişkin temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Sanık hakkında hükmedilen adli para cezasının ödenmemesi halinde hapse çevrileceğine hükmedilmiş ise de para cezasının ödenmemesi halinde izlenecek yöntem 5275 sayılı kanun"un 106/3. maddesinde belirtildiği ve infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bu husus bozma nedeni olarak görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün ONANMASINA,
3) Sanık hakkında müştekiye yönelik tehdit suçundan verilen mahkumiyet kararına ilişkin temyiz sebeplerinin incelenmesinde ise;
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün ONANMASINA, 18.12.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.