Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/5553 Esas 2020/5186 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/5553
Karar No: 2020/5186
Karar Tarihi: 14.10.2020

Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/5553 Esas 2020/5186 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi         2019/5553 E.  ,  2020/5186 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
    Katılanlar : 1-..., 2-..., 3-...
    Suç : Taksirle öldürme
    Hüküm : TCK"nın 85/1, 62, 50/3-1-a, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet
    Temyiz Edenler : Katılan ... vekili ile katılanlar ... ve ... vekili

    Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, katılan ... vekili ile katılanlar ... ve ... vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    Sanık ile üç arkadaşının olay gecesi tarlalarında domuz avına çıktıkları, kendi tarlalarında domuz bulamamaları sebebiyle maktül ... ile arkadaşı ..."nın tarlalarının olduğu tarafa doğru yürüyerek ilerledikleri, maktülün tarlasının yanındaki yola geldiklerinde sanık ve bir arkadaşının av tüfeklerinin üzerindeki fenerleri diğer ikisinin de ellerindeki el fenerlerini maktülün tarlasına doğru yönelttikleri aynı anda tarla içerisinde ayakta maktül ile birlikte beklemekte olan ...nın varlıklarını göstermek amacıyla elindeki feneri ışığın geldiği yöne doğru doğrulttuğu bu ışığı domuzun gözlerinin parlaması sanan sanığın elindeki babasına ait av tüfeğiyle yaklaşık 40 metre mesafeden ateş etmesiyle maktülün karın bölgesinden vurularak öldüğü olayda,
    Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılanlar vekillerinin sanığın olası kastla öldürme suçundan cezalandırılması gerektiğine yönelik yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
    Olayın geçtiği yaz aylarında tarla sahiplerinin domuz kontrolüne çıktıklarının halk arasında bilindiğinin, sanığın ışık tutarak baktığı yönden bir ışık parlaması geldiğini de farkettiği dikkate alındığında tarla içerisinde insan olma ihtimalinin sanık tarafından öngörülebilir olduğunun anlaşılması karşısında; bilinçli taksirin koşullarının oluştuğu ve sanık hakkında TCK’nın 22/3. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
    Kabule göre de;
    1-Sanık hakkında TCK’nın 85/1. maddesine göre 2 yıl 6 ay hapis cezası olarak belirlenen temel cezadan, TCK’nın 62. maddesi gereğince 1/6 oranında indirim yapılması sırasında hapis cezasının 2 yıl 1 ay şeklinde tayini yerine, 1 yıl 13 ay olarak tayini ile akabinde hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında netice cezanın 15.200 TL olarak hesaplanması gerekirken 15.100 TL olarak hesabıyla sanık hakkında eksik ceza tayini,
    2-Sanık hakkında hükmedilen uzun süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında ugulama maddesinin TCK"nın 50/4. maddesi delaletiyle TCK’nın 50/1-a maddesi yerine, uygulama olanağı bulunmayan TCK"nın 50/3. maddesi delaletiyle TCK’nın 50/1-a maddesi şeklinde gösterilmesi,
    Kanuna aykırı olup, katılanlar vekillerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden 5320 sayılı kanunun 8/1. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca hükmün isteme aykırı olarak BOZULMASINA; 14/10/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.









    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.