Yargıtay 16. Hukuk Dairesi 2018/201 Esas 2018/617 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün Yargıtay"ca incelenmesi istenilmekle; temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı, inceleme raporu ve dosyadaki belgeler okundu, GEREĞİ GÖRÜŞÜLDÜ:
Uygulama kadastrosu sırasında ... Köyü çalışma alanında bulunan ve tapuda davacı ... adına kayıtlı bulunan eski 333 parsel sayılı 5300 metrekare yüzölçümündeki taşınmaz, 104 ada 65 parsel numarasıyla ve 5.053,72 metrekare yüzölçümlü olarak; davalı ... adına tapuda kayıtlı bulunan eski 334 parsel sayılı 5100 metrekare yüzölçümündeki taşınmaz, 104 ada 64 parsel numarasıyla ve 5.441,03 metrekare yüzölçümlü olarak tespit ve tescil edilmiştir. Davacı ..., uygulama kadastrosu sırasında kendisine ait taşınmazın yüzölçümünün eksildiği ve eksikliğin davalıya ait 104 ada 64 parsel sayılı taşınmazdan kaynaklandığı iddiasına dayanarak dava açmıştır. Mahkemece yapılan yargılama sonunda davanın kabulüne ve çekişmeli 104 ada 64 parsel sayılı taşınmazın 05.01.2015 havale tarihli fen bilirkişi raporunda (A) harfiyle gösterilen bölümünün tapu kaydının iptali ile davacıya ait 104 ada 65 parsel sayılı taşınmaza eklenmesine karar verilmiş; hüküm, davalı ... vekili tarafından esasa ve yargılama giderleri ile vekalet ücretine yönelik olarak temyiz edilmiştir.
Dosya içeriğine, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre yerinde olmayan temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir. Ancak; dava, taşınmazın aynına (mülkiyete) ilişkin olmayıp, 3402 sayılı Kadastro Kanunu"nun 22/A maddesi uyarınca yapılan çalışmalar sonucunda taraflara ait taşınmazlar arasındaki yanlış olarak geçirildiği anlaşılan sınırın düzeltilmesi istemine ilişkindir. Hal böyle olunca; kendisini vekille temsil ettiren davacı lehine maktu vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken, nispi vekalet ücretine hükmedilmiş olması isabetsiz olup bozma nedeni ise de; bu hususun düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden vekalet ücretine yönelik hüküm fıkrasının 4 nolu bendinin birinci ve ikinci satırında geçen "takdir ve hesap edilen 2.611,68 TL’nin" sözlerinin çıkarılarak yerine "maktu 1500,00 TL vekalet ücretinin" ibaresinin yazılmak suretiyle ve hükmün DÜZELTİLMİŞ bu şekli ile ONANMASINA, peşin yatırılan temyiz karar harcının talep halinde temyiz eden davalıya iadesine, 06.02.2018 gününde oybirliği ile karar verildi.