Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/12773 Esas 2019/16569 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/12773
Karar No: 2019/16569
Karar Tarihi: 30.10.2019

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/12773 Esas 2019/16569 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Dosya incelendi ve sanığın müştekinin aracının torpido gözünde bulunan cep telefonunu alarak olay yerinden uzaklaşması eylemi hırsızlık suçunu oluşturmadığından mahkûmiyetine yer olmadığına karar verilmiştir. Ancak, cezada indirim yapılmasına ilişkin kanun maddelerinin yanlış uygulandığına dair bir bozma nedeni görülmemiştir. Bu nedenle, temyiz itirazları yerinde bulunmadığından hükmün istem gibi onanmasına karar verilmiştir.
Kanun maddeleri:
- Türk Ceza Kanunu'nun 142/2-a maddesi: \"Hırsızlık suçunda, hırsızın, uzaktan kumandalı araçların anahtarlarını kullanarak veya elektronik ortamda araçların kilidini açarak veya anahtarını ele geçirerek veya herhangi bir suretle araca girerek veya motorunu, takoz gibi bir araçla çalışamaz hale getirerek suç işlemesi halinde, altı aydan üç yıla kadar hapis cezası verilir.\"
- Türk Ceza Kanunu'nun 168. maddesi: \"Şekli bakımdan suça sürüklenen çocuğun kusur derecesine, kişiliğine, sosyal ve ekonomik durumuna, suçun işleniş biçimine ve özelliklerine, suçun mağduru veya toplum üzerindeki etkisine göre hüküm verilir. Cezada indirim veya hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilebilir.\"
- Türk Ceza Kanunu'nun 31/3 maddesi:

2. Ceza Dairesi 2019/12773 E. , 2019/16569 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Müşteki ile sanığın 12/06/2011 tarihinde, saat 01.00 sıralarında karıştıkları kavgada, müştekinin sanığın arkadaşı tarafından kırık cam şişesi başına vurulmak suretiyle yaralandığı esnada, sanığın, müştekinin aracının torpido gözünde bulunan cep telefonunu alarak olay yerinden uzaklaşması biçimindeki eyleminin, mağdurun raporunda belirtilen bulgulara göre TCK’nın 142/2-a maddesinin uygulanmasını gerektirecek nitelikte olmadığı kabul edilerek uygulamada bir isabetsizlik görülmemiş, suça sürüklenen çocuk hakkında hüküm kurulurken, cezada indirim yapılmasını gerektiren şahsi sebeplere ilişkin 5237 sayılı TCK"nin 168. maddesinin, yaş küçüklüğü nedeniyle cezada indirim yapılmasına ilişkin aynı Kanun"un 31/3 maddesinden sonra uygulanması gerektiği gözetilmeyerek 5237 sayılı TCK"nin 61. maddesine aykırı davranılması sonuca etkili görülmediğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan duruşmaya toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 30/10/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.