Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2021/690 Esas 2021/2125 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2021/690
Karar No: 2021/2125

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2021/690 Esas 2021/2125 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesi tarafından verilen karşıt boşanma davası hakkındaki kararda, erkek mirasçıların kusur belirlemesi ve kadına verilen tedbir nafakası ve tazminatlar yönünden temyiz itirazları yersiz bulunmuştur. Ancak, davalı-karşı davacı kadın yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminatın az olduğu belirtilmiştir. Türk Medeni Kanunu'nda yer alan hakkaniyet ilkesinin ve Türk Borçlar Kanunu'nda yer alan hükümlerin göz önünde bulundurulması gerektiği vurgulanarak, daha uygun miktarlarda tazminat takdir edilmesi gerektiği ifade edilmiştir. Kararda, Türk Medeni Kanunu'nun 174/1 ve 174/2 maddelerine atıfta bulunulmuştur.
Detaylı kanun maddeleri:
- Türk Medeni Kanunu m. 4: \"Hakkaniyet kuralları hukukun genel bir ilkesidir. Hukuki ve fiili olayların neden ve sonuç ilişkilerine göre hukuki sonuçlar, adil ve makul olmalıdır.\"
- Türk Borçlar Kanunu m. 50: \"Tazminat; zararın tamamını veya kısmen karşılamak şeklinde bir ödeme ödevini gerektirir.\"
- Türk Borçlar Kanunu m. 51: \"Zarar görenin tazminatı, hukuka aykırı davrananın kusurunun derecesine, zarar görenin kusuruna ve özellikle zararın niteliğine göre belirlenir.\"

2. Hukuk Dairesi 2021/690 E. , 2021/2125 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-karşı davalı erkek mirasçıları tarafından kusur belirlemesi, kadına verilen tedbir nafakası ve tazminatlar yönünden, davalı-karşı davacı kadın tarafından ise; tedbir nafakasının ve tazminatların miktarı ile evlilik ölümle son bulduğu halde boşanma talebi hakkında konusuz kaldığından bahisle karar verilmesine yer olmadığına karar verilmemesi yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davacı-karşı davalı erkek mirasçılarının tüm, davalı-karşı davacı kadının ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davalı-karşı davacı kadın yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminat azdır. Türk Medeni Kanunu"nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu"nun 50 ve 51. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi (TMK m. 174/1) ve manevi (TMK m. 174/2) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden hüküm tesisi doğru bulunmamış, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen bölge adliye mahkemesi hükmünün yukarıda (2.) bentte gösterilen sebeple KALDIRILMASINA, ilk derece mahkemesi kararının BOZULMASINA, bozmanın kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı harcın mirasçılara yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna 267.80 TL temyiz başvuru harcı peşin yatırıldığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatıran Sakine"ye geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 10.03.2021 (Çrş.)