Davacı ... vek. Av. ... ile davalılar 1- .... vek. Av. ... 2- ... vek. Av. ... aralarındaki ayıplı malın iadesi davası hakkında .... Asliye Hukuk Mahkemesinden (Tic.Mah.Sıf.) verilen 10/02/2015 gün ve 2013/261 E. - 2015/88 K. sayılı hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşuldu.

- K A R A R -

5219 Sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonucu Hukuk Muhakemeleri Usulü Kanunun (HUMK) 427.maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 5236 sayılı Kanunun 19 uncu maddesiyle HUMK’a eklenen Ek-Madde 4’te öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2015 yılı için 2.080 TL’dir.
Temyize konu edilen miktarın 1.964 TL olması nedeniyle 10.02.2015 tarihli karar kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün ¾ sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz isteminin mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle REDDİNE, peşin harcın istek halinde iadesine,16/02/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.