Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/14030 Esas 2019/23218 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/14030
Karar No: 2019/23218
Karar Tarihi: 18.12.2019

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/14030 Esas 2019/23218 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen kasten yaralama suçu davasında, sanığın savunma hakkının kısıtlanması nedeniyle hüküm açıklanması suretiyle mahkumiyet kararı verildiği ancak sanığın çağrı kağıdının tebliğ edilemediği için duruşmadan haberdar edilmediği ve savunma hakkının kısıtlandığı belirtilerek hüküm bozuldu. Söz konusu karara dayanak olacak kanunlar, 5271 sayılı CMK'nin 231/5 ve 231/11. maddeleri, 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesi ile 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesidir. Anayasa Mahkemesi'nin 08.10.2015 tarihli kararı gereği, TCK'nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunmaktadır.

3. Ceza Dairesi 2019/14030 E. , 2019/23218 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Hükmün açıklanması suretiyle mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) 5271 sayılı CMK"nin 231/5. maddesi uyarınca açıklanması geri bırakılan hükmün, CMK"nin 231/11. maddesi gereğince, denetim süresi içerisinde kasten yeni bir suç işlenmesi halinde açıklanabilmesi için, usulüne uygun çağrı kağıdı tebliğine rağmen duruşmaya gelmediği takdirde, yokluğunda karar verileceği meşruhatını içeren davetiye ile sanığın duruşmaya çağrılması gerektiği, dosyanın incelenmesinde; her ne kadar duruşma gününü bildirir çağrı kağıdı sanığa tebliğe çıkmış ise de, sanık adına çıkarılan davetiyenin “muhatabın adresten taşındığı” gerekçesi ile tebliğ edilemeden merciine iade edildiği anlaşılmakla, usulüne uygun şekilde duruşmadan haberdar edilmeden, yokluğunda hükmün açıklanması suretiyle sanığın savunma hakkının kısıtlanması,
Kabul ve uygulamaya göre;
2) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 18.12.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.