Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2019/8465 Esas 2019/24043 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı isteminin özeti:
Davacı, 10.04.1989-28.08.2014 tarihleri arasında davalı şirkette çalıştığını, hakettiği fazla çalışma, genel tatil ve hafta tatili ücretlerinin ödenmediğini bildirerek, alacaklarına hükmedilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı cevabının özeti:
Davalı, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme kararının özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne dair verilen karar Dairemizin 2017/10125 esas 2018/4050 karar sayılı ilamı ile bozulmuştur.
Mahkemece bozmaya uyularak devam edilen yargılama neticesinde davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Taraflar arasında davacının fazla çalışma ücret alacakları hususunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Mahkemece verilen karar Dairemizin yukarıda anılı ilamı ile istisnasız her gün giriş ve çıkış saatlerinden sabah 20 dakikanın çıkışta ise 25 dakikanın düşülerek, yuvarlama yapılmadan bulunacak haftalık çalışma süresi üzerinden alacağın hesaplanması gerektiği belirtilerek bozulmuştur.
Mahkemece bozma ilamına uyulmasına rağmen hükme esas alınan bilirkişi raporunda bozma gereğinin yerine getirilmediği, istisnasız her gün sabah 20 dakikanın çıkışta ise 25 dakikanın düşülmediği ve giriş çıkış saatlerinde yuvarlama yapılarak hesaplama yapıldığı görüşmüştür. Yapılacak iş istisnasız her gün giriş ve çıkış saatlerinden sabah 20 dakikanın çıkışta ise 25 dakikanın düşülerek, yuvarlama yapılmadan bulunacak haftalık çalışma süresi üzerinden alacağın hesaplanmasıdır. Bu nedenle bozma gereği yerine getirilmeksizin karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
3-Dairemizin yukarıda anılı bozma ilamı öncesinde asıl davada davacı lehine toplam 25.746,10 TL fazla mesai alacağına hükmedilmiş ve bu karar davalı tarafından temyiz edilmiştir. Mahkemece bozma sonrası usuli kazanılmış hakka dikkat edilmeksizin davacı lehine asıl davada 28.064,32 TL"ye hükmedilmesi hatalı olmuştur.
SONUÇ:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 23.12.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.