Resmi belgede sahtecilik - denetim görevini ihmal etmek - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/3016 Esas 2018/5256 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik, denetim görevini ihmal etmek
HÜKÜM : Sanık ..."ın resmi belgede sahtecilik suçundan beraat
Sanık ... hakkında denetim görevini ihmal etmek suçundan düşme
Sanıklar ..., ... hakkında mahkumiyet

1)Sanık ... hakkında‘‘resmi belgede sahtecilik’’ suçundan verilen beraat kararına yönelik sanık müdafiinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanık müdafinin, 16.12.2014 havale tarihli dilekçeyle hükmü temyiz etmesinden sonra verdiği 20.01.2015 havale tarihli dilekçesiyle temyiz isteğinden vazgeçtiği anlaşıldığından, dosyanın incelenmeksizin mahalline iadesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
2) Sanık ... hakkında “Denetim Görevini İhmal Ederek Zimmete Sebebiyet Verme’’ suçundan açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle düşmesi hükmüne yönelik sanık müdafinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 7 ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddeleri hükmü karşısında; sanığa yüklenen “Denetim Görevini İhmal Ederek Zimmete Sebebiyet Verme” suçunun yasada gerektirdiği cezasının türü ve üst sınırı itibariyle tabi olduğu, suç tarihi itibariyle yürürlükte bulunan ve lehe olan 765 sayılı TCK’nun 102/4. maddesinde öngörülen asli zamanaşımının, kesici son işlem olan sanığın savunmasının alındığı 15/10/2002 tarihinden hüküm tarihine kadar gerçekleştiğinden kamu davasının vaki zamanaşımı nedeniyle düşürüldüğü gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
3)Sanık ... ve ... hakkında ‘‘kamu görevlisinin resmi belgede sahteciliği’’ suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik sanıklar müdafilerinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 7 ve 5349 sayılı Kanunla değişik 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddeleri hükmü karşısında; sanıklara yüklenen “kamu görevlisinin resmi belgede sahteciliği” suçunun yasada gerektirdiği cezasının türü ve üst sınırı itibariyle tabi olduğu, suç tarihinde yürürlükte bulunan ve sanıklar lehine olan 765 sayılı TCK’nın 102/3 ve 104/2. maddelerinde öngörülen dava zamanaşımının, suçun işlendiği 20.07.2001 tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış, sanıklar müdafilerinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan sair yönleri incelenmeyen hükümlerin, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken, 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden aynı Yasanın 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak sanıklar hakkında kamu görevlisinin resmi belgede sahteciliği suçundan açılan kamu davasının gerçekleşen dava zamanaşımı nedeniyle 765 sayılı TCK’nın 102/3, 104/2 ve 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddeleri gereğince DÜŞMESİNE, 31.05.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.