Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/14486 Esas 2019/23210 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/14486
Karar No: 2019/23210
Karar Tarihi: 18.12.2019

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/14486 Esas 2019/23210 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir kavgada meydana gelen yaralanma olayında sanığın kasten yaralama suçundan mahkumiyetine karar vermiştir. Ancak müştekinin tüm tedavi raporları ve evrakları eksik araştırılmadan, sadece geçici rapor dikkate alınarak hüküm kurulmuştur. Ayrıca, kavga kim tarafından başlatıldığı belli olmadığı için sanığın cezasına haksız tahrik indirimi uygulanmış, ancak asgari oranda indirim yapılmamıştır. Son olarak, Anayasa Mahkemesi tarafından 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle, sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği bildirilmiştir. Kanun maddeleri olarak ise, 5237 sayılı TCK'nin 86. ve 87. maddeleri (yargılama ve cezalarına ilişkin hükümler), 3. maddesi (fiilin hukuki anlamının belirlenmesi), 29. maddesi (ceza indirimi), ve 53. maddesi (basit yaralamaya ilişkin hükümler) kararda yer almıştır.

3. Ceza Dairesi 2019/14486 E. , 2019/23210 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Müştekide meydana gelen yaralanmaya ilişkin olarak, ... Eğitim ve Araştırma Hastanesi tarafından tanzim olunan ve mahkemece hükme esas alındığı anlaşılan 02.05.2013 tarihli raporun geçici rapor olduğu anlaşılmakla, müştekinin tüm tedavi evrakları, raporları, film ve grafileri ile birlikte en yakın Adli Tıp Şube Müdürlüğüne sevkedilerek meydana gelen yaralanmaya ilişkin 5237 sayılı TCK’nin 86. ve 87. maddelerindeki tüm unsurları kapsayacak şekilde kesin raporu aldırılarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken eksik araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
2) Mahkemece kavgayı kimin başlattığının belli olmadığı gerekçesiyle haksız tahrik hükümleri uygulandığına göre, 5237 sayılı TCK"nin 3. maddesi uyarınca orantılılık ilkesi dikkate alınarak sanığın cezasından TCK’nin 29. maddesi gereğince asgari oranda indirim yapılması yerine yazılı şekilde (1/3) oranında indirim yapılması suretiyle eksik ceza verilmesi,
3) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1 maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 1412 sayılı CMUK"un 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının dikkate alınmasına, 18.12.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.