7. Ceza Dairesi 2016/3750 E. , 2020/2241 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 4733 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Sanık ... hakkında ceza verilmesine yer olmadığına, diğer sanıklar hakkında hükümlülük, müsadere, sanık ... hakkında erteleme, iade
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I) Sanık ...’in temyiz talebinin incelenmesinde;
Gerekçeli kararın tebliği usulüne uygun olduğundan tebliğnamedeki görüşe iştirak edilmemiştir.
Sanığın 08.04.2014 tarihinde usulüne uygun tebliğ edilen hükmü CMUK"nun 310/1. maddesinde öngörülen 1 haftalık yasal süresinden sonra 17.04.2014 tarihinde temyiz ettiği anlaşılmakla, sanığın temyiz talebinin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
II) Sanık ... müdafiinin sanık hakkındaki karara yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Sanık müdafiinin temyiz talebinin sanık hakkında beraat kararı verilmesi gerektiğine ilişkin olduğu ve temyizde hukuki yararı bulunduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Yapılan duruşmaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, gösterilen gerekçeye ve takdire göre sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
III) Sanıklar ... ve ...’ye ilişkin mahkumiyet kararlarına yönelik sanıklar müdafiinin temyiz talebinin incelenmesinde;
Anayasa Mahkemesi"nin TCK"nun 53. maddesindeki hak yoksunluklarına ilişkin 24.11.2015 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanan 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilebileceği değerlendirilerek yapılan incelemede;
Yapılan duruşmaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, gösterilen gerekçeye ve takdire göre sanıklar müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
IV) Sanıklar ... ve ...’e ilişkin mahkumiyet kararlarına yönelik sanık ... müdafii ile sanık ...’in temyiz taleplerinin incelenmesinde;
1. CMUK’nun 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hak nedeniyle sanıkların eylemi nedeniyle hükmedilen cezanın, sanıklar ... için 1 yıl 3 ay hapis ve 3.000 TL adli para cezası, sanık ... için 1 yıl 3 ay erteli hapis ve 3.000 TL adli para cezası üzerinden infaz olunacağının belirtilmesi ile yetinilmesi gerekirken; sanıkların anılan şekilde cezalandırılmasına karar verilmesi,
2. 24.11.2015 tarihli 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK’nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Sanık ... hakkında 5237 sayılı TCK"nun 53/1. maddesinin c bendinde yer alan hak yoksunluğunun sanığın altsoyu dışında kalan kişiler bakımından infaz tamamlanıncaya kadar uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Yasaya aykırı, sanık ... müdafii ile sanık ...’in temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden ve bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/l. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesi uyarınca,
1. Sanıklara ilişkin hükümlerin kazanılmış hakka ilişkin bentlerinden “ile cezalandırılmasına” ibarelerinin çıkartılarak yerlerine "üzerinden infazına" ibarelerinin eklenmesi,
2. Sanıklara ilişkin hükümden TCK"nun 53/1. maddesinin uygulanmasına ilişkin bendin ayrı ayrı çıkartılması, yerlerine "24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesi"nin 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararındaki iptal edilen hususlar gözetilerek, 5237 sayılı TCK’nun 53/1-2-3. madde ve fıkralarının tatbikine,” ifadesinin eklenmesi ve diğer kısımlarının aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
V) Nakil vasıtasının iadesine yönelik yapılan temyiz incelemesinde;
5237 sayılı TCK"nun 54. maddesinde düzenlenen müsaderenin hukuksal niteliği itibarıyla ceza değil güvenlik tedbiri olduğu ve güvenlik tedbiri niteliğindeki müsadereye karar verilmemesi aleyhe bozma yasağına konu olmayacağı değerlendirilerek yapılan incelemede;
Mahkemece 65 NF 468 plakalı nakil aracının iadesine karar verilmiş ise de; dava konusu nakil aracının suç tarihinden önce 16.02.2009 tarihinde Sinan Kınık isimli şahsın sevk ve idaresinde iken 8850 karton kaçak sigara taşınırken kullanıldığı, buna ilişkin dosyada araç üzerinde şerh bulunduğu, UYAP üzerinde yapılan incelemede anılan olay ile ilgili Özalp Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından kamu davası açıldığı anlaşılmakla; malen sorumlunun aracı sattığını beyan etmesi ancak sattığı kişilerin açık kimlik bilgilerini vermemesi hususu da değerlendirildiğinde iyiniyetli 3. kişi durumunda olmadığının tespit edildiği, mahkemece suça konu aracın müsaderesi için 5607 sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanunu"nun 13. maddesinde belirtilen müsadere şartlarının oluştuğu, 5237 sayılı TCK’nun
54/3. maddesi uyarınca müsaderenin hakkaniyete uygun olduğu anlaşılmakla aracın müsaderesi yerine yazılı şekilde iadesine karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanıklar ..., ..., ..., ... müdafiileri ile sanık ...’in temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA,12.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
