Hırsızlık - resmi belgede sahtecilik - güveni kötüye kullanma - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/4437 Esas 2019/14562 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, resmi belgede sahtecilik, güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık, resmi belgede sahtecilik ve güveni kötüye kullanma suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya kapsamına göre, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1)Sanık ... hakkında hırsızlık suçundan verilen hükümde; katılan ...’nin 23.11.2008 tarihli emniyette verdiği ifadesinde, 22.11.2008 günü saat 21.00 sıralarında bıraktığı aracının ertesi gün sabah saat 10.00 sıralarında yerinde göremediğini beyan etmesi, mahkemedeki 16.03.2010 tarihli beyanında da ertesi günü yerinde göremediğini bildirmesi karşısında; sanık ... hakkında hırsızlık suçundan verilen hükümde suçun gece işlendiğinden bahisle TCK’nun 143. maddesinin uygulanma gerekçesinin nelerden ibaret olduğunun karar yerinde tartışılmaması,
2)Sanık ... hakkında resmi belgede sahtecilik suçundan verilen hükümde; belgelerde sahtecilik suçlarında aldatma yeteneğinin bulunup bulunmadığının takdir ve tayini hakime ait olup, İzmir Kriminal Polis Laboratuvar’ından alınan 27.10.2009 tarihli ekspertiz raporunda, söz konusu aracın şasi numarası üzerinde yapılan değişikliğin aracı kontrol etmekle görevli kişlerce fark edilebileceği cihetiyle, iğfal kabiliyeti bulunmadığı tespit edilmiş olması karşısında; gerekçeli kararda iğfal kabiliyeti bulunup bulunmadığı tartışılmadan yazılı şekilde hüküm kurulması,
3)Sanık hakkında güveni kötüye kullanma suçundan verilen hükümde; TCK"nun 155/1. maddesinde düzenlenen güveni kötüye kullanma suçuna ilişkin olması ve hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nun 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bendler arasında yer alan ve 5237 sayılı TCK"nun 155/1. maddesinde tanımı yapılan güveni kötüye kullanma suçu da uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK"nun 7/2. maddesi uyarınca "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur" hükmü de gözetilerek 6763 sayılı Kanun"un 35. maddesi ile değişik CMK"nun 254. maddesi uyarınca aynı kanunun 253. maddesinde belirtilen esas ve usulü göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre, sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri güveni kötüye kullanma suçu yönünden incelenmeyen hükümlerin açıklanan nedenlerle 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 25.11.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.