MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli dolandırıcılık, resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : a- TCK’nın 158/1-f, son, 62, 52/2-4, 53. maddeler
gereğince mahkumiyet
b- TCK’nın 204/1, 62, 52/2-4, 53. maddeler
gereğince mahkumiyet

Nitelikli dolandırıcılık ve resmi belgede sahtecilik suçlarından sanık hakkında verilen mahkumiyet hükümleri, sanık tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın, birlikte yaşadığı ve şirketi temsile yetkili olan ... ile birlikte... Tekstil Ltd. Şti. isimli işyerini işlettiği, söz konusu işyerinin 2007 yılında kapatılmasına rağmen, sanığın, mağdur ...’in yerine imza atarak suça konu çeki keşide edip katılana verdiği, ödeme günü geldiğinde çekin ödenmediği, böylece sanığın, sahte çek tanzim edip kullanmak suretiyle nitelikli dolandırıcılık ve resmi belgede sahtecilik suçlarını işlediğinin iddia edildiği olayda,
Sanık, aşamalarda değişmeyen ifadesinde, söz konusu işyerini mağdur ... ile birlikte çalıştırdığını, ...’in sözlü talimatı ile çek keşide ettiğini, bu durumun da katılan tarafından da bilindiğini iddia ettiği, sanığın, ...’in rızasıyla çek keşide etmiş olması ve katılanın da suça konu çekin, ... yerine sanık tarafından imzalandığını bilmesi halinde atılı suçların yasal unsurlarının oluşmayacağı dikkate alınarak, gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde ortaya çıkarılması açısından; adı geçen işyerine ait ticari defterler, bilgisayar kayıtları ile muhasebe kayıtlarının getirtilmesi, sanık, mağdur ... ve katılan arasında suç tarihinden önce başkaca ticari bir ilişki bulunup bulunmadığı, bu ticari ilişkilerin resmi veya fiili olarak kim tarafından yürütüldüğü, katılana başka çek verilip verilmediği ve bu çeklerin kim tarafından imzalandığının belirlenmesi, sanığın, katılanla arasında cari hesap ilişkisinin bulunduğunu belirtmekle ve ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 03/03/1998 tarih ve 6/ 8-69 E. K. sayılı kararında da açıklandığı üzere, önceden doğmuş bir borç için hileli davranışlarda bulunulması halinde, zarar veya borç kandırıcı nitelikte davranışlar sonucu doğmayacağından dolandırıcılık suçunun unsurları itibariyle oluşmayacağı dikkate alınarak, suça konu çekin önceden ... borca karşılık verilip verilmediğinin araştırılması, ilgili belgelerin dosyaya konulması, katılanın yeniden dinlenerek, sanıkla daha önce ticari ilişki içinde olup olmadığı, mağdur ... adına keşide edilen başka çekler olup olmadığı, suça konu çekin mağdur ... yerine sanık tarafından imzalandığını bilip bilmediği ve suça konu çekin, önceden ... borca karşılık verilip verilmediğinin sorulması, sanığın ve mağdur ...’in işyerinde çalışan kişilerin dinlenerek, sanığın, mağdur ...’in rızasıyla daha önce çek keşide
edip etmediğinin sorulması, ilgili şirketteki işlerin fiilen kim tarafından idare edildiğinin araştırılması, sanığa ait şirketin tam olarak hangi tarihte kapatıldığının belirlenmesi, sanık ve katılan arasında suça konu çekin verilmesine esas olan ticari ilişkinin hangi tarihte olduğunun tespit edilmesi, buna göre, çekin tanzim edildiği tarihte, şirketin aktif olup olmadığının tespit edilmesi, mağdur ...’in, şirketin kapanmasından önce veya sonra çek düzenlenmesi ile ilgili kesin bir muvafakatinin olup olmadığının belirlenmesi, sanık hakkında, ilgili çekle ilgili bir icra dosyasının bulunup bulunmadığı ve sanığın bu icra takibine yönelik bir itirazının bulunup bulunmadığının araştırılmasından sonra sanığın hukuki durumunun tayin ve takdirinin gerektiği gözetilmeden eksik inceleme ve yetersiz gerekçe ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabule göre de; 5237 sayılı TCK"nın 158. maddesinin 1. fıkrasının (e), (f), (i) ve (k), (l) bentlerinde sayılan hallerde adli para cezasının tayininde tespit olunacak temel gün, suçtan elde olunan haksız menfaatin iki katından az olmayacak şekilde asgari ve bu miktara yükseltilerek belirlenecek gün sayısı üzerinden arttırma ve eksiltmeler yapıldıktan sonra ortaya çıkacak sonuç gün sayısı ile bir gün karşılığı aynı kanunun 52. maddesi uyarınca, 20-100 TL arasında takdir olunacak miktarın çarpılması neticesinde sonuç adli para cezasının belirlenmesi gerektiği ve buna göre, haksız menfaat miktarının 5.000 TL, haksız menfaatin iki katının 10.000 TL olduğu dikkate alınarak temel cezanın bu miktardan az olmayacak şekilde belirlenip sanığın 500 gün adli para cezasıyla cezalandırılmasına, aynı Kanun’un 62. Maddesi gereğince cezasından 1/6 oranında indirim yapılarak 416 gün adli para cezası ile cezalandırılmasına ve aynı Kanun"un 52. maddesi gereğince günlüğü 20.00 TL"den hesap edilmek suretiyle netice olarak 8.320 TL adli para cezasıyla cezalandırılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, temel cezanın gün para cezası yerine doğrudan para cezası olarak belirlenmesi, daha sonra, verilecek cezanın haksız menfaatin iki katından az olamayacağı gerekçesiyle arttırılması ve 5275 sayılı Kanun"un 106. maddesinde öngörülen adli para cezası yerine çektirilecek hapis cezası süresinin belirlenmesi açısından, infazda tereddüt oluşturacak şekilde fazla adli para cezası tayin edilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca, hükmün BOZULMASINA, 18/02/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.