Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2014/13112 Esas 2015/65 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Aydın 2. Sulh Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 07/12/2012
NUMARASI : 2012/710-2012/1232

Davacı M.. E.. vekili Avukat Ayşe tarafından, davalı İ.. B.. aleyhine 05/07/2012 gününde verilen dilekçe ile alacak istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; yargı yolu nedeniyle dava dilekçesinin reddine dair verilen 07/12/2012 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi dahili davalı Hazine Müşteşarlığı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, tasarrufu teşvik kesintisinden dolayı oluşan alacağın ödetilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece, yargı yolu nedeniyle dava dilekçesinin reddine karar verilmiş; hüküm, davalı Hazine Müsteşarlığı tarafından vekalet ücretiyle sınırlı olarak temyiz edilmiştir.
01/10/2011 tarihinde yürürlüğe giren 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 331/2. maddesinde; “Görevsizlik, yetkisizlik veya gönderme kararından sonra davaya bir başka mahkemede devam edilmesi hâlinde, yargılama giderlerine o mahkeme hükmeder. Görevsizlik, yetkisizlik veya gönderme kararından sonra davaya bir başka mahkemede devam edilmemiş ise talep üzerine davanın açıldığı mahkeme dosya üzerinden bu durumu tespit ile davacıyı yargılama giderlerini ödemeye mahkûm eder.” biçiminde düzenleme yapıldığı anlaşılmaktadır.
Yukarıdaki yasal düzenleme, 6100 sayılı HMK"da düzenlenmiş olup hiç kuşkusuz adli yargı yerinde görülecek davalarda ve adli mahkemeler arasındaki görevsizlik kararlarında uygulanmalıdır. Açıklanan maddede; “davaya bir başka mahkemede devam edilmesi” hali düzenlenmiştir. Oysa yargı yolu bakımından görevsizlik kararlarında, davaya başka bir mahkemede devam edilmesi söz konusu olmayıp, kendine has usul kuralları bulunan farklı yargı yerinde yeniden açılan bir dava söz konusudur ve bu dava adli yargı yerindeki davanın devamı niteliğinde değildir. Davacı davasını yürürlükte bulunan yasal düzenlemelere göre görevsiz yargı yerinde açmış ise, “yargı yolu bakımından davanın reddine” dair verilecek kararla birlikte davalı yararına vekalet ücretine de karar verilmesi gerekir.
Şu halde; yargı yolu bakımından ret kararı verilen davalı Hazine Müsteşarlığı yararına karar gününde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi"nin 7. maddesi uyarınca vekalet ücreti takdiri gerekirken hiç vekalet ücreti verilmemiş olması doğru değildir. Kararın bu nedenle bozulması gerekir ise de, anılan yanılgının giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 6100 sayılı HMK"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan 1086 sayılı HUMK’nun 438/7. maddesi uyarınca karar düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda (2) nolu bentte gösterilen nedenle, hüküm fıkrasına yeni bir bent olarak “Davalı Hazine Müsteşarlığı kendisini vekil ile temsil ettirdiğinden, karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi"ne göre 600,00 TL maktu vekalet ücretinin davacıdan alınarak bu davalıya verilmesine” biçimindeki söz dizisinin eklenmesine; davalı Hazine Müsteşarlığı"nın diğer temyiz itirazlarının ilk bentte açıklanan nedenlerle reddiyle kararın düzeltilmiş bu biçiminin ONANMASINA 12/01/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.