MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesi


Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı-karşı davacı kadın tarafından reddedilen tedbir ve yoksulluk nafakası ile tazminat talepleri yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle her ne kadar bölge adliye mahkemesi kararının gerekçesinde davalı-karşı davacı kadın tarafından, karşı dava dilekçesinde birtakım olaylara Ziyaettin, Osman ve Bülent"in şahit olduğunun belirtildiği, ayrıca tanık deliline dayanılmadığı, delil listesinde bu tanıkların yanında “... ve ...’ün” de tanık olarak gösterildiği ve mahkemece bu tanıkların da dinlenildiği, ancak 6100 sayılı HMK"nın 129. ve 240. maddeleri uyarınca tanıklar ... ve ..."ün dinlenilmesi ile bu tanıkların beyanlarına itibar edilmesinin yasal olarak mümkün bulunmadığı belirtilmiş ise de, kadın tarafından karşı dava dilekçesinde ayrıca tanık deliline dayanılmamış ancak içerik kısmında bilgi sahibi oldukları belirtilen kadının kardeşi ... ..."nin isminin geçtiği, yine içerik kısmında "annem" denilmek suretiyle annesi olan ... ..."nin de tanıklığına dayanıldığı, ilk derece mahkemesince dinlenen bu tanıkların beyanlarının hükme esas alınmasında herhangi bir usule aykırılığın bulunmadığı, yine de gerek ilk derece mahkemesince gerekse bölge adliye mahkemesince kabul edilen ve gerçekleşen durum uyarınca erkeğin ispatlanan kusurlu bir davranışının bulunmadığı, boşanmaya sebebiyet veren olaylarda davalı-karşı davacı kadının tam kusurlu olduğunun anlaşılmasına göre, davalı-karşı davacı kadının aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.





2-Boşanma veya ayrılık davası açılmasıyla birlikte taraflar ayrı yaşamaya hak kazanmakta olup, bu davaların açılmasıyla hakim, davanın devamı süresince gerekli olan, özellikle eşlerin barınmasına (TMK m. 186/1) geçimine (TMK m. 185/3) malların yönetimine (TMK m. 223, 242, 244, 262, 263, 264, 267, 215 ) ve çocukların bakım ve korunmasına (TMK m. 185/2) ilişkin geçici önlemleri kendiliğinden (re"sen) almak zorundadır (TMK m. 169). O halde; Türk Medeni Kanunu"nun 185/3 ve 186/3. maddeleri uyarınca, tarafların ekonomik ve sosyal durumları da gözetilerek davalı-karşı davacı kadın yararına; ayrı yaşamaya hak kazandığı davacı-karşı davalı erkeğin açtığı boşanma davasının dava tarihinden geçerli olmak üzere uygun miktarda tedbir nafakasına hükmedilmesi gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesi usul ve kanuna aykırı olup, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen bölge adliye mahkemesi hükmünün yukarıda (2.) bentte gösterilen sebeple KALDIRILMASINA, ilk derece mahkemesi kararının BOZULMASINA, bozmanın kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcın istek halinde yatırana geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 10.03.2021 (Çrş.)