MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanun"un 20/2. maddesi uyarınca, sanık hakkında açılan kamu davasına katılma ve hükmü temyiz etme hakkı bulunan Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığının yokluğunda verilen hükmün tebliği üzerine, vekilinin hükmü temyiz ettiği anlaşılmakla, 5271 sayılı CMK"nin 237/2. ve 260. maddeleri uyarınca Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığının kamu davasına katılan olarak, vekilinin ise katılan vekili olarak kabulüne karar verilerek yapılan incelemede;
1) Sanık hakkında kasten yaralama suçundan dava açıldığı, Büyükçekmece 10. Asliye Ceza Mahkemesince, katılan beyanı, sanık savunması alınarak, sanığın eyleminin yağma suçu kapsamında kalabileceği ve yargılamanın görevli Ağır Ceza Mahkemesince yürütülmesi gerektiği gerekçesiyle görevsizlik kararı verildiği, Bakırköy 6. Ağır Ceza Mahkemesince hiçbir ifade işlemi alınmadan verilen karşı görevsizlik kararı üzerine, Yüksek Yargıtay 5. Ceza Dairesi tarafından, yargılama yapma görevinin Bakırköy 6. Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğunun belirlenmesi üzerine, Bakırköy 6. Ağır Ceza Mahkemesince hiçbir ifade işlemi alınmadan sanığın kasten yaralama suçundan mahkumiyetine karar verilmiş olması karşısında, 5271 sayılı CMK’nin 7. maddesinde düzenlenen, “yenilenmesi mümkün olmayanlar dışında, görevli olmayan hakim veya mahkemece yapılan işlemler hükümsüzdür” şeklindeki hükme göre, Bakırköy 6. Ağır Ceza Mahkemesince, Asliye Ceza Mahkemesinin görev alanında bulunan bir suçtan hüküm kurulmuş olması da, bu işlemlerin tekrarlanması zorunluluğunu ortadan kaldırmayacağından sanığın savunmasının usulünce alınmadan hüküm kurulması suretiyle 5271 sayılı CMK"nin 7, 147/1 , 191/3 ve 193. maddelerine aykırı davranılması,
2) Oluşa ve dosya içeriğine göre, sanığın, katılanın oğlu olduğu, uyuşturucu madde bağımlısı olan sanığın uyuşturucu madde almak için annesi olan katılandan zaman zaman para istediği, olay günü annesinden aynı nedenle yeniden para istediği, annesinin parasının olmadığını söylemesi üzerine, sanığın, annesini darp ettiği ancak parasını alamadığı olayda, sanığın özgülenen kastı da dikkate alındığında eyleminin bir bütün halinde yağmaya teşebbüs suçunu oluşturduğu gözetilmeden suç vasfında yanılgıya düşülerek kasten yaralama suçundan mahkumiyetine karar verilmesi,
3) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin, katılan vekilinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1 maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 18.12.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.