Hırsızlık - mala zarar verme - iş yeri dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/5339 Esas 2019/16521 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/5339
Karar No: 2019/16521
Karar Tarihi: 28.10.2019

Hırsızlık - mala zarar verme - iş yeri dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/5339 Esas 2019/16521 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hırsızlık, mala zarar verme ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından mahkum edilmiştir. Mala zarar verme suçuna ilişkin adli para cezasına yönelik temyiz itirazı reddedilmiştir. Hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarına yönelik temyiz itirazları da Anayasa Mahkemesi'nin kararıyla öngörülen hak yoksunluklarının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün olduğu gerekçesiyle reddedilmiştir. Kanun maddeleri olarak, 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. madde ve TCK'nın 53. maddesi ifade edilmiştir.

2. Ceza Dairesi 2019/5339 E. , 2019/16521 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme, iş yeri dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1- Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik yapılan temyiz itirazlarının incelenmesinde,
Doğrudan hükmolunan adli para cezalarının miktar ve türüne göre; 14.04.2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükmünün temyizi mümkün olmadığından sanığın temyiz isteminin CMUK"nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
2- Sanık hakkında hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükümlere yönelik yapılan temyiz itirazlarına gelince;
TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının, hırsızlık suçu yönünden uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hâkimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 28.10.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.