Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2014/3813 Esas 2015/42 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
4. Hukuk Dairesi
Esas No: 2014/3813
Karar No: 2015/42
Karar Tarihi: 12.01.2015

Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2014/3813 Esas 2015/42 Karar Sayılı İlamı

4. Hukuk Dairesi         2014/3813 E.  ,  2015/42 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ : Sinop 2. Asliye Hukuk Mahkemesi
    TARİHİ : 12/12/2013
    NUMARASI : 2013/248-2013/151

    Davacı S.. A.. vekili Avukat Elvan tarafından, davalı Ü.. T.. aleyhine 09/07/2013 gününde verilen dilekçe ile manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kabulüne dair verilen 12/12/2013 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
    Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun olan hükmün ONANMASINA ve aşağıda yazılı onama harcının temyiz edene yükletilmesine 12/01/2015 gününde oyçokluğuyla karar verildi.

    KARŞI OY YAZISI

    Dava; haksız eylem (kasten yaralama) nedeniyle manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
    Borçlar Yasası"nın 47. maddesi gereğince yargıcın, özel durumları göz önünde tutarak manevi zarar adı ile hak sahibine verilmesine karar vereceği para tutarı adalete uygun olmalıdır. Takdir edilecek bu tutar, zarara uğrayanda manevi huzuru doğurmayı gerçekleştirecek tazminata benzer bir işlevi (fonksiyonu) olan özgün bir nitelik taşır. Bir ceza olmadığı gibi malvarlığı hukukuna ilişkin bir zararın karşılanmasını da amaç edinmemiştir. O halde bu tazminatın sınırı onun amacına göre belirlenmelidir. Takdir edilecek tutar, var olan durumda elde edilmek istenilen doyum (tatmin) duygusunun etkisine ulaşmak için gerekli olan kadar olmalıdır. 22/06/1966 gün ve 7/7 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı"nın gerekçesinde takdir olunacak manevi tazminatın tutarını etkileyecek özel durum ve koşullar da açıkça gösterilmiştir. Bunlar her olaya göre değişebileceğinden yargıç, bu konuda takdir hakkını kullanırken ona etkili olan nedenleri de karar yerinde nesnel (objektif) ölçülere göre uygun (isabetli) bir biçimde göstermelidir.
    Olayın oluş biçimi, davacının yaralanma derecesi ve yukarıdaki ilkeler gözetildiğinde davacı yararına hükmedilen manevi tazminat miktarı fazladır. Açıklanan bu nedenle mahkeme kararının bozulması gerektiği görüşünde olduğumdan Dairemiz çoğunluğunun onama kararına katılmıyorum.12/01/2015

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.