KANUN YARARINA BOZMA
Nitelikli hırsızlık suçundan sanık ..."ün 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 142/2-e ve 62. maddeleri uyarınca 2 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, cezasının anılan Kanun’un 58/6. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine dair İnegöl 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 18/12/2018 tarihli ve 2017/27 esas, 2018/489 sayılı kararına karşı, Adalet Bakanlığı"nın 25/11/2019 gün ve 94660652-105-16-14926-2019-Kyb sayılı yazısı ile Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 03/12/2019 gün ve 2019/118143 sayılı ihbarnamesiyle Dairemize gönderildiği,
MEZKUR İHBARNAMEDE;
Dosya kapsamına göre, gerekçeli kararda sanığın eylemi adet gereği açıkta bırakılmış eşya hakkında hırsızlık olarak değerlendirilmesine rağmen, ceza verilirken bu suçla ilgili 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 142/1-e maddesi yerine, 142/2-e maddesinin yazılmasının maddi yazım hatası olduğu değerlendirilerek yapılan incelemede;
Dosya kapsamına göre, sanığın cezasının anılan Kanun’un 58/6. maddesi uyarınca cezalarının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiş ise de, tekerrüre esas alınan İnegöl 2. Asliye Ceza Mahkemesinin tarihli ve 2012/1348 esas, 2014/39 sayılı kararının sanıkla herhangi bir ilgisinin bulunmadığı, dosyada mevcut olan sanığa ait adli sicil kaydının incelenmesinde de tekerrüre esas alınabilecek herhangi bir Mahkeme kararı olmadığı anlaşılmakla, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden anılan kararın bozulması gerektiğinin ihbar olunduğu anlaşılmıştır.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Dosya kapsamına göre, gerekçeli kararda sanığın eylemi adet gereği açıkta bırakılmış eşya hakkında hırsızlık olarak değerlendirilmesine rağmen, ceza verilirken bu suçla ilgili 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 142/1-e maddesi yerine, 142/2-e maddesinin yazılmasının maddi yazım hatası olduğu değerlendirilerek yapılan incelemede;
Sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulamasına esas alınan İnegöl 2. Asliye Ceza Mahkemesinin tarihli ve 2012/1348 esas, 2014/39 sayılı kararının sanıkla herhangi bir ilgisinin bulunmadığından tekerrüre esas olamayacağı gibi, sanığın adli sicil kaydında başkaca bir mahkumiyetinin de bulunmadığı anlaşılmakla, bu haliyle tekerrüre esas bir mahkumiyeti bulunmayan sanık hakkında verilen cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesi nedeniyle, mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanamayacağına ilişkin kanun yararına bozma istemi yerinde görüldüğünden KABULÜ ile İnegöl 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 18/12/2018 tarihli ve 2017/27 esas, 2018/489 sayılı kararının, 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesinin 3. fıkrası uyarınca BOZULMASINA, aynı maddenin 4. fıkra (d) bendinin verdiği yetkiyle; sanık hakkında hırsızlık suçlarından kurulan hüküm fıkrasından ""Sanığın sabıkasında görülen İnegöl 2.Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2012/1348 E - 2014/39 K sayılı ilamı ile verilen mahkumiyetinin tekerrüre esas oluşturduğu görüldüğünden, sanığa verilen hapis cezasının, TCK"nın 58/6 ve 7 maddeleri gereğince MÜKERRİRLERE ÖZGÜ İNFAZ REJİMİNE GÖRE ÇEKTİRİLMESİNE VE CEZASININ İNFAZINDAN SONRA HAKKINDA DENETİMLİ SERBESTLİK TEDBİRİ UYGULANMASINA,"" ilişkin kısmın çıkarılmasına, hükmün diğer kısımlarının aynen MUHAFAZASINA, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına gönderilmesine, 12/12/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.