MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi (Tüketici Mahkemesi Sıfatıyla)

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde taraflar avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.

K A R A R

Davacı, 2013 Model aracının arızalanması üzerine servise 17.06.2014 tarihinde götürdüğünü, yapılan incelemede araçta klima ve cam su cihazı kısmında fare kemirmesinden dolayı arızanın oluştuğunun belirtildiğini ve sigorta kapsamında onarımın yapılması için gerekli evraklar düzenlenerek aracın servise alındığını, yaklaşık 85 gün geçmesine rağmen aracın teslim edilmediğini, davalıların ayıplı hizmet nedeniyle kusurlu olduklarını ileri sürerek; fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak üzere 1.000,00 TL maddi ve 5.000,00 TL manevi tazminatın tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalılar, davanın reddini dilemiştir
Mahkemece, manevi tazminat isteminin kısmen kabulü ile 1.500,00 TL"nin davalıdan tahsiline, maddi tazminat talebinin ise reddine karar verilmiş; hüküm, taraflarca temyiz edilmiştir.
1-Davalıların temyiz itirazlarının incelenmesi yönünden; 14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.nın 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2015 tarihinden itibaren 2.080,00 TL"ye çıkarılmıştır. Anılan yasanın derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davalılar tarafından temyiz edilen bölüm karar tarihi itibariyle 2.080,00 TL’yi geçmediğinden HUMK.nın 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427. maddesinin 2. fıkrası gereğince davalıların temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçelerinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
2-Davacının vekalet ücretine yönelik temyiz itirazının incelenmesi yönünden; davacı ayıplı hizmet nedeniyle uğradığı maddi ve manevi zararının tazmini istemiyle eldeki davayı açmıştır. Mahkemece davalı lehine, Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi"nin 13. maddesi uyarınca reddedilen maddi tazminat miktarı nedeniyle 750,00 TL, reddedilen manevi tazminat miktarı nedeniyle de 750,00 TL vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken; maddi tazminat yönünden 1.000,00 TL, manevi tazminat yönünden ise 1.500,00 TL vekalet ücretine hükmedilmesi usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir. Ne var ki bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hükmün düzeltilerek onanması HUMK.’nun 438/7. maddesi gereğidir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan birinci bent gereğince, davalıların temyiz dilekçelerinin reddine, ikinci bent gereğince kararın hüküm kısmının yedinci bendi hükümden çıkartılarak yerine “Avukatlık asgari ücret tarifesine göre taktir olunan maddi tazminat yönünden 750,00 TL, manevi tazminat yönünden 750,00 TL vekalet ücretinin davacıdan alınıp davalı ...."ye verilmesine,” ibaresinin yazılmasına, hükmün düzeltilmiş bu şekli ile ONANMASINA, peşin alınan 27,70 TL harcın davalılara iadesine, HUMK’nun 440/III-1 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 29/11/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.