Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2016/16682 Esas 2018/5830 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı tarafından, davalılar aleyhine 24.07.2014 gününde verilen dilekçe ile geçit hakkı tesisi talebi üzerine yapılan duruşma sonunda; davalı ... yönünden davanın kabulüne, davalı ... aleyhindeki davanın reddine dair verilen 15.12.2015 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı ... temsilcisi tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:

K A R A R

Dava, Türk Medeni Kanunu"nun 747. maddesi gereğince geçit hakkı kurulması isteğine ilişkindir.
Davacı, ... Kasabası 1585 parsel sayılı taşınmazın maliki olduğunu, komşu 1969 parsel sayılı taşınmazın ..."ye ait olup davalı ... tarafından kullanıldığını, taşınmazının önünde imar yolu bulunmakta ise de, davalının bu yolu bahçe yaparak kapattığını belirtmiş, geçit ihtiyacı bulunan taşınmazı için 1969 parsel sayılı taşınmazdan geçit hakkı kurulmasını istemiştir.
Davalı ... temsilcisi, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece davanın kabulüne, davacının 1585 parsel sayılı taşınmazının ifrazı ile oluşan 2221 parsel sayılı taşınmazı yararına ..."ye ait 1969 parsel sayılı taşınmazdan geçit hakkı kurulmasına karar verilmiştir.
Hükmü, davalı ... temsilcisi temyiz etmiştir.
Bu tür davalar ülkemizde arazi düzenlemesinin sağlıklı bir yapıya kavuşmamış olması ve her taşınmazın yol ihtiyacına cevap verilmemesi nedeniyle zorunlu olarak açılmaktadır. Geçit hakkı verilmesiyle genel yola bağlantısı olmayan veya yolu bulunsa bile bu yol ile ihtiyacı karşılanamayan taşınmazın genel yolla kesintisiz bağlantısı sağlanır. Uygulama ve doktrinde genellikle bunlardan ilkine "mutlak geçit ihtiyacı" veya "geçit yoksunluğu", ikincisine de "nispi geçit ihtiyacı" ya da "geçit yetersizliği" denilmektedir.

Dosyaya getirilen ... kayıt ve pafta örneği ile yapılan keşif sonucu uzman bilirkişi tarafından düzenlenen 03.06.2015 tarihli rapor ve krokiye göre, davacının 1585 parsel sayılı taşınmazının ikiye ifraz edilerek 2221 ve 2222 parsel sayılı taşınmazların oluştuğu, bunlardan 2222 parsel sayılı taşınmazın güneyde genel yola cephesinin olduğu, geçit ihtiyacının bulunmadığı anlaşıldığından davanın reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde kabulüne karar verilmesi doğru görülmemiş, hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı ... temsilcisinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 19.09.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.