Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/4450 Esas 2019/14547 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
17. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/4450
Karar No: 2019/14547
Karar Tarihi: 25.11.2019

Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/4450 Esas 2019/14547 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, mala zarar verme suçu nedeniyle 2.000,00 TL adli para cezasına çarptırılmıştır ve bu cezanın türü ve miktarı itibarıyla temyizi mümkün değildir. Hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından verilen hükümler ise yerinde görülmemiştir ve tebliğnameye kısmen uygun olarak onanmıştır. Kararda bahsi geçen kanun maddeleri ise şu şekildedir:
- 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi
- 5320 sayılı Kanun'un ek 2. maddesi
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi.
17. Ceza Dairesi         2019/4450 E.  ,  2019/14547 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇLAR : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü:
    I)Sanık hakkında mala zarar verme suçundan verilen hükmün temyiz incelemesinde;
    14/04/2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanun"a eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000,00 TL"ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, mala zarar verme suçundan dolayı tayin edilen 2.000,00 TL adli para cezasına ilişkin hükmün, cezanın türü ve miktarı itibarıyla temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi gereğince sanık ...’ın temyiz talebinin tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
    II)Sanık hakkında hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından verilen hükümlerin temyiz incelemesinde;
    Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 23.01.2018 tarih, 2017/12-463 Esas ve 2018/20 Karar sayılı kararında da belirtildiği üzere yerel mahkemece ödenmeyen adli para cezalarının hapse çevrileceğinin sanığa ihtar edilmesinde isabetsizlik bulunmadığından tebliğnamedeki hükmün düzeltilerek onanması görüşüne iştirak edilmemiştir.
    Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre, sanık ...’ın temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usûl ve Kanun"a uygun bulunan hükümlerin, tebliğnameye kısmen uygun olarak ONANMASINA, 25.11.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.






    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.