22. Hukuk Dairesi Esas No: 2016/23711 Karar No: 2019/24022 Karar Tarihi: 23.12.2019
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/23711 Esas 2019/24022 Karar Sayılı İlamı
22. Hukuk Dairesi 2016/23711 E. , 2019/24022 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalılar vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti: Davacı, iş sözleşmesinin ödenmeyen ücret alacakları sebebi ile feshediliğini beyanla kıdem tazminatı ile bir kısım işçilik alacaklarının davalılardan tahsilini talep etmiştir. Davalılar Cevabının Özeti: Davalılar, davanın reddine karar verilmesini istemiştir. Mahkeme Kararının Özeti: Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçe ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Temyiz: Kararı davalılar vekilleri temyiz etmiştir. Gerekçe: 1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalıların aşağıdaki bendlerin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları yerinde değildir. 2-Taraflar arasında davalıların sorumlu olduğu dönemler konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır. Somut olayda davacı 04.04.2009-30.04.2011 tarihleri arasında davalı ..., 01.05.2011-25.04.2012 tarihleri arasında ise davalılar ... İnşaat ve ... Yapı adi ortaklığında çalışmıştır. Mahkemece ... İnşaat"ın 04.04.2009-30.04.2011 arasında diğer davalı ... Yapı"nın ise davacının tüm döneminden sorumlu olduğu kabulü ile hüküm kurulmuştur. Dosya kapsamının incelenmesinde, davalılar arasında iş yeri devrinin bulunmadığı, davacı işçinin ayrı iş yerlerinde çalıştığı anlaşılmaktadır. Bu nedenle Mahkemece yapılacak iş davalı ..."ın davacının tüm çalışma döneminden davalı ... Yapı ise sadece kendi dönemi olan 01.05.2011-25.04.2012 tarihleri arasında sorumlu olduğunun kabulü ile gerekirse bilirkişiden ek rapor alınmak sureti ile çıkacak sonuca göre karar verilmesinden ibarettir. 3-Taraflar arasında davacının aylık ücreti hususunda uyuşmazlık bulunmaktadır. Davacı taraf aylık ücretinin net 3.085,00 TL ve asgari geçim indirimi ile 3 öğün yemek olduğunu belirtmesine rağmen hükme esas alınan bilirkişi raporunda fazla mesai ve ulusal bayram ve genel tatil ücreti hesaplanırken davacı talebini aşar şekilde aylık ücretinin brüt 4.455,00 TL olduğunun kabul edilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir. 4-Taraflar arasında ulusal bayram ve genel tatil ücretinin hesabı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır. Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının dini bayramların ilk günü hariç çalışma yaptığı kabul edilmiş ise de, dosyada dinlenen tanıklardan davalı tanığı ile davalılar ile husumeti bulunmayan davacı tanığının beyanında iş yerinde dini bayramlarda çalışma yapılmadığı belirtilmiştir., Bu halde yapılacak iş iş yerinde dini bayramlarda çalışma olmadığının kabulü ile gerekirse bilirkişiden ek rapor alınmak sureti ile çıkacak sonuca göre karar verilmesinden ibarettir. 5-Kabule göre de dava eda davası olup mahkemece hüküm kısmında infaza elverişli olmayacak şekilde tespit davası gibi hüküm kurulması hatalı olmuştur. 6-Davacı lehine vekalet ücretine hükmedilirken, Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi"ni aşar şekilde vekalet ücreti takdiri hatalı olmuştur. 7- Gerekçeli kararda, davacının en son aylık ücretinin brüt 4.555,00 TL ve yine aynı paragrafta brüt 5.025.00 TL olarak belirtilmesi de çelişkiye sebep olmuştur. SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 23/12/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.