Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/4474 Esas 2019/14546 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/4474
Karar No: 2019/14546
Karar Tarihi: 25.11.2019

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/4474 Esas 2019/14546 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hırsızlık suçuna ilişkin karar temyiz edilmiştir. Sanık hakkında mala zarar verme suçu bakımından zamanaşımı süresi içinde işlem yapılması mümkün görülmüştür. Sanığın geçmişi, sosyal ilişkileri, fiilden sonraki ve yargılama sürecindeki davranışları, cezanın sanığın geleceği üzerindeki olası etkileri dikkate alınarak TCK 62/1. maddesinin uygulanmamasında yasaya aykırılık bulunmamıştır. Suçun sanık tarafından işlendiği kabul edilmiştir. Ancak, mahkemenin hüküm kurarken hırsızlık suçunu oluşturan TCK 142/1-b yerine TCK 142/1-e maddesi ile hüküm kurması, sanığın suçu gündüz saatlerinde işlemesine rağmen TCK 143/1. maddesi uyarınca cezalandırması ve TCK 53. maddesi uyarınca yeniden değerlendirme yapılması gerektiği belirtilmiştir. Sonuç olarak, kararın bozulmasına karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri: TCK 62/1, TCK 142/1-b, TCK 142/1-e, TCK 143/1, TCK 53.

17. Ceza Dairesi 2019/4474 E. , 2019/14546 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :....Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanık hakkında mala zarar verme suçu bakımından zamanaşımı süresi içinde işlem yapılması olanaklı görülmüştür.
Sanık hakkında hüküm kurulurken, sanığın geçmişi, sosyal ilişkileri, fiilden sonraki ve yargılama sürecindeki davranışları, cezanın sanığın geleceği üzerindeki olası etkileri ne süreyle uygulanacağı konusunda alt sınır belirtilmek suretiyle olayın koşullarına ve sanığın kişisel özellikleri gerekçe gösterilerek TCK"nun 62/1. maddesinin uygulanmamasında yasaya aykırılık bulunmadığından tebliğnamedeki bu yönde bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Müştekinin beyanı ve tutanaklara göre, sanığın, müştekinin kamyonunun yanına gelerek akülerini çalmaya çalışırken 17.20 sıralarında müştekinin görmesiyle hırsızlık eyleminin teşebbüs aşamasında kaldığı, UYAP"tan alınan kayıtlara göre olay tarihinde yaz saati uygulamasına göre, güneşin 20.14"te battığı, gece sayılan vaktin güneşin batmasından bir saat sonra olan 21.14‘te bittiği, buna göre eylemin gündüz sayılan zamanda işlendiğinin anlaşılması karşısında; yasal olmayan ve yetersiz gerekçe ile sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nun 143/1. maddesinin uygulanması suretiyle, yazılı şekilde hüküm kurulması,
2-29.05.2013 tarihli olay yeri inceleme raporuna göre müştekiye ait kamyonun akü kısmının plastik kapağına takılı asma kilit kısmının kırık olduğu tespit edilmesi karşısında; eylemin, TCK"nun 142/1-b bendine uyan hırsızlık suçunu oluşturduğu halde, aynı Yasa"nın 142/1-e maddesi ile hüküm kurulması,
3-T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK"nun 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nun 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’nın temyiz nedeni bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 25.11.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.