MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacılar vekili tarafından, davalılar aleyhine 05.12.2014 gününde verilen dilekçe ile mirasçılık belgesinin iptali ve yeni mirasçılık belgesi talebi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 28.05.2015 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacılar vekili, 26.04.2010"da vefat eden ..."in evli ve çocuksuz vefat ettiğini, geriye mirasçı olarak eşi ... ve 3. zümre mirasçılarını bırakmasına rağmen, ... 2. Sulh Hukuk Mahkemesi"nin 2010/446-434 E. K. sayılı mirasçılık belgesinde sadece eşin mirasçılığına karar verildiğini belirterek anılan mirasçılık belgesinin iptaliyle yeni mirasçılık belgesinin verilmesini talep etmiştir.
Davalı 12.03.2015 tarihli duruşmada açılan davayı kabul etmediğini, murisin tek mirasçısının kendisinin olduğunu beyan etmiştir.
Mahkemece davanın kabulüne, ... 2. Sulh Hukuk Mahkemesi"nin 2010/446-434 E. K. sayılı mirasçılık belgesinin iptaliyle yeni mirasçılık belgesinin verilmesine karar verilmiştir.
Hükmü, davalı vekili temyiz etmiştir.
4721 sayılı Türk Medeni Kanununun 598. maddesine göre, başvurusu üzerine yasal mirasçı oldukları belirlenenlere, sulh mahkemesince veya noterlikçe mirasçılık sıfatlarını gösteren bir belge verilir.
Mirasçılık belgesi verilmesine ilişkin davada irs ilişkisi kural olarak nüfus kayıtları ile ispat olunur. Nüfus kayıtları belgeledikleri olguların doğruluğuna kanıt oluşturur. Bunların içeriğinin doğru olmadığının ispatı kanunlarda başka bir hüküm bulunmadıkça herhangi bir şekle tabi değildir. (TMK md.7) Hakim çekismesiz yargıda re"sen araştırma ilkesi uyarınca, davanın ispatı için gerekli bütün delillere başvurabilir.
TMK "nın "Sağ kalan eş" başlıklı 499. maddesinin 3. fıkrasında; "mirasbırakanın büyük ana ve büyük babaları ve onların çocuklarıyla birlikte mirasçı olursa, mirasın dörtte üçü, bunlar da yoksa mirasın tamamı eşe kalır." hükmü yer almkatadır.
Somut olaya gelince; dosya içerisindeki ve UYAP üzerinden alınan nüfus kayıtlarından, muris ..."in 26.04.2010"da ... ile evli ve çocuksuz vefat ettiği, murisin babasının nüfus kaydının olmadığı, annesi ..."in 31.07.1983"te, kardeşi ..."in bekar ve çocuksuz olarak 19.11.2006"da vefat ettiği, murisin anne tarafından 3. zümre mirasçılarından büyük babası Mehmet"in 05.04.1927"de, büyük annesi ..."ın 10.10.1942"de, teyzesi ..."nın 15.02.1958"de, dayısı Mehmet"in 13.04.1917"de, dayısı ..."ın 14.03.1974"te vefat ettiği, davacıların murisin 13.04.1917"de vefat eden dayısı Mehmet"in torunları olduğu anlaşılmaktadır. TMK 499/3. maddesine göre muris ..."in tek mirasçısının eşi ... olduğu, iptali istenilen ... 2. Sulh Hukuk Mahkemesi"nin 2010/446-434 E. K. sayılı mirasçılık belgesinde de bu şeklide karar verildiğinden davanın reddi gerekirken, mahkemece kabulüne karar verilmesi doğru görülmemiş, bu nedenlerle hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulüyle hükmün BOZULMASINA, peşin yatırılan harcın istek halinde yatırana iadesine, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 19.09.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.