Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/16993 Esas 2019/23178 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/16993
Karar No: 2019/23178
Karar Tarihi: 18.12.2019

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/16993 Esas 2019/23178 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda sanık kasten yaralama suçundan mahkum edilmiştir. Ancak temyiz duruşmasında, sanık müdafiinin itirazları yerinde görülmemiştir ve karar onanmıştır. Ayrıca aynı kararda katılanın sanığa karşı kasten yaralama suçu iddiasıyla verdiği davada ise sanık meşru müdafaa kapsamında kaldığı için ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir. Ancak bu kararda yer alan \"ceza verilmesine yer olmadığına\" ibaresi, \"5271 sayılı CMK\"nin 223/2-d maddesi gereğince beraatine\" şeklinde düzeltilerek onanmıştır. Kanun maddeleri olarak da 5271 sayılı CMK'nin 223/2-d maddesi ve 1412 sayılı CMUK’un 321. ve 322. maddeleri kararda geçmektedir.
3. Ceza Dairesi         2019/16993 E.  ,  2019/23178 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Kasten yaralama
    HÜKÜMLER : Ceza verilmesine yer olmadığı, mahkumiyet

    Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
    Gereği görüşülüp düşünüldü:
    1) Sanık ... hakkında katılan ..."ye karşı kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanık müdafiin temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
    Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanık müdafiin yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
    2) Sanık ... hakkında katılan ..."a karşı kasten yaralama suçundan ceza verilmesine yer olmadığına dair karara yönelik katılan vekilinin temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
    Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
    Sanığın eyleminin meşru müdafaa kapsamında kaldığının kabulü karşısında, 5271 sayılı CMK"nin 223/2-d maddesi gereğince beraat kararı verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi,
    Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden CMUK"un 322. maddesi gereğince, hükümden "ceza verilmesine yer olmadığına," ibaresi çıkartılarak yerine "5271 sayılı CMK"nin 223/2-d maddesi gereğince beraatine," ibaresinin eklenmesi suretiyle hükmün istem gibi DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 18.12.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.