5607 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2016/6026 Esas 2020/2220 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/6026
Karar No: 2020/2220
Karar Tarihi: 12.02.2020

5607 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2016/6026 Esas 2020/2220 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, 5607 sayılı Yasa'ya muhalefetten mahkum oldu. Ancak suç tarihi ve ele geçirilen eşyanın niteliği nedeniyle sanığın eyleminin 4733 sayılı Kanun'un 8/4. fıkrası kapsamında kaldığı göz önünde bulundurulmadan, eylem bölünerek 4733 sayılı Kanun uyarınca hüküm kuruldu. Temyizde hükümdeki bazı maddelerin yanlış uygulandığı belirlendi ve bu maddeler düzeltildi.
4733 Sayılı Kanun'un 8/4. maddesi, kaçak eşya taşıyan araçlarla ilgili hükümler içerir. Bu maddeye göre, araç sürücüsü veya yolcu olarak taşıma yapan kişiler, eşyanın kaçak olması durumunda tutuklanır ve haklarında yargılanır.
5607 sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanunu, muhtelif mal kaçakçılığına karşı önleyici, engelleyici, araştırma, tespit ve ceza uygulama tedbirlerini düzenleyen bir yasadır.
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu, suç işleyenlerin cezalandırılmasına ilişkin hükümleri içeren bir yasadır.
TCK'nun 50/1-a bendi, kısa hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesini düzenlerken, 52/2. maddesi ise gün adli para cezasının paraya çevrilmesini düzenler.
CMK'nın 232/6. maddesi, hükümlerin düzeltilmesi veya değiştir

7. Ceza Dairesi 2016/6026 E. , 2020/2220 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliği itibarıyla sanığın eyleminin 4733 sayılı Kanunun 8/4. fıkrası kapsamında kaldığı gözetilmeden eylem bölünerek 4733 sayılı Kanun uyarınca hüküm kurulmasına yer olmadığına, 5607 sayılı Kanuna muhalefetten mahkumiyetine dair hüküm kurulması aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
1. Sanık hakkında takdiri indirim uygulanırken uygulama maddesi olarak TCK’nun 62/1. maddesi yerine 62. maddesinin gösterilmesi suretiyle CMK’nun 232/6. maddesine muhalefet edilmesi,
2. Gün adli para cezasının paraya çevrilmesi sırasında uygulama maddesinin 5237 sayılı TCK"nun 52/2. maddesi yerine TCK"nun 52. maddesinin yazılması suretiyle CMK"nun 232/6. maddesine aykırı davranılması,
3. Sanık hakkında verilen kısa süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken TCK"nun 50/1-a bendinin gösterilmesi gerekirken TCK"nun 50. maddesinin gösterilmesi ve aynı fıkrada gün adli para cezasının paraya çevrilmesi sırasında uygulama maddesi olan TCK"nun 52/2. maddesinin gösterilmesi gerekirken TCK"nun 52. maddesinin gösterilmesi suretiyle CMK"nun 232/6. maddesine aykırı davranılması,
4. Dava konusu kaçak eşyanın 5607 sayılı Yasanın 13/1. maddesi yollamasıyla 5237 sayılı TCK"nun 54/4. maddesi uyarınca müsaderesine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi,
5. Atılı suçun niteliğine göre suçtan zarar görmeyen Gümrük İdaresi"nin davaya katılmasına karar verilerek lehine vekalet ücreti tayin edilmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden ve bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesi uyarınca,
1. Sanık hakkındaki hükmün takdiri indirim maddesinin uygulandığı bendinde yer alan "62." ibaresinin çıkartılarak yerine "62/1." ibaresinin eklenmesi,
2. Hükümde gün adli para cezasının paraya çevrilmesine ilişkin hüküm fıkrasında yer alan "52." ifadesinin çıkartılarak yerine "52/2." ifadesinin eklenmesi,
3. Hükmün kısa süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine ilişkin bendinde yer alan "50 ve 52" ifadesinin çıkartılarak yerine "50/1-a ve 52/2." ifadesinin eklenmesi,
4. Hükmün müsadereye ilişkin bendinde yer alan "13" ifadesinin çıkarılarak yerine, "13/1." ifadesinin eklenmesi,
5. Gümrük İdaresi lehine takdir olunan vekalet ücretine ilişkin kısmın hükümden çıkarılması ve sair kısımların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 12.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.