MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : Sanık hakkında güveni kötüye kullanma suçundan İstanbul Anadolu 50. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 11/09/2018 tarih ve 2017/260 Esas, 2018/577 Karar sayılı kararıyla verilen beraat hükmünün, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 21. Ceza Dairesi"nin 22/01/2020 tarih, 2019/695 Esas 2019/251 Karar sayılı kararıyla kaldırılarak TCK"nın 155/1, 52/2-4,53 maddeleri gereğince sanığın mahkumiyetine

Güveni kötüye kullanma suçundan sanığın beraatine ilişkin ilk derece mahkemesi tarafından verilen hükme karşı katılan tarafından istinaf başvurusunda bulunulmasından sonra, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 21. Ceza Dairesi tarafından beraat hükmünün kaldırılarak sanığın üzerine atılı güveni kötüye kullanma suçundan mahkumiyetine hükmedilmesi üzerine, söz konusu mahkumiyet hükmü sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşüldü;
Sanığa atılı güveni kötüye kullanma suçunun 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 253. ve 254. madde fıkraları gereğince uzlaşma kapsamında olması nedeniyle, dosyanın uzlaştırma bürosuna tevdii edildiği ancak; uzlaşmanın sağlanamadığı belirlenerek yapılan incelemede;
Sanığın yargılama konusu eyleminin, 5237 sayılı TCK’nın 155/1. maddesi kapsamında yer alan “Basit güveni kötüye kullanma” suçuna ilişkin olduğu, bahse konu eylem yönünden öngörülen ceza miktarının “altı aydan iki yıla kadar hapis ve adli para cezası”na ilişkin olduğu anlaşılmakla; 17/10/2019 tarih ve 7188 sayılı Kanun’un 24. maddesi ile yeniden düzenlenen 5271 sayılı CMK’nın 251/1. maddesine göre, “Asliye ceza mahkemesince, iddianamenin kabulünden sonra adli para cezasını ve/veya üst sınırı iki yıl veya daha az süreli hapis cezasını gerektiren suçlarda basit yargılama usulünün uygulanmasına karar verilebilir.” şeklindeki hükme, 7188 sayılı Kanun’un 31. maddesinde yer alan geçici 5/1-d. maddesi ile “01/01/2020 tarihi itibariyle kovuşturma evresine geçilmiş, hükme bağlanmış veya kesinleşmiş dosyalarda seri muhakeme usulü ile basit yargılama usulü uygulanmaz.” şeklinde sınırlama getirilmiş ise de, Anayasa Mahkemesinin, 19/08/2020 tarih ve 31218 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan, 25/06/2020 tarihli, 2020/16 Esas ve 2020/33 Karar sayılı iptal kararı ile “...kovuşturma evresine geçilmiş...” ibaresine ilişkin esas incelemenin aynı bentte yer alan “...basit yargılama usulü...” yönünden Anayasaya aykırı olduğuna ve iptaline karar verildiği, böylece “kovuşturma evresine geçilmiş basit yargılama usulü uygulanabilecek dosyalar yönünden iptal kararı” verildiği anlaşılmakla; her ne kadar Anayasa Mahkemesi kararları geriye yürümez ise de, CMK’da yapılan değişikliklerin derhal uygulanması ilkesi geçerli olsa da, iptal kararının sonuçları itibariyle Maddi Ceza Hukukuna ilişkin olduğu, zira CMK’nın 251/3. maddesinde “Basit yargılama usulü uygulanan dosyalarda sonuç ceza dörtte bir oranında indirilir” şeklindeki düzenleme gereği maddi ceza hukuku anlamında sanık lehine sonuç doğurmaya elverişli olduğundan TCK"nın 7. ve CMK’nın 251. maddeleri uyarınca dosyanın “Basit Yargılama Usulü" yönünden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5271 sayılı CMK"nın 302/2-5 maddeleri uyarınca sair hususlar incelenmeksizin BOZULMASINA, bozmaya konu kararın niteliği de gözetilerek aynı kanunun 304/2. maddesi uyarınca dosyanın İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 21. Ceza Dairesi"ne gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na TEVDİİNE, 08/03/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.