Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/8942 Esas 2019/870 Karar Sayılı İlamı

Resmi belgede sahtecilik suçundan sanık ... hakkında 29/03/2018 tarihinde verilen kovuşturmaya yer olmadığına dair karara yönelik itiraz üzerine verilen Van 2. Sulh Ceza Hâkimliğinin 18/04/2018 tarih ve 2018/2148 Değişik İş. Sayılı kararı aleyhine, yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 26/11/2018 tarih ve 94660652-105-65-10049-2018 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 29/11/2018 tarih ve 2018/95996 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Her ne kadar Gürpınar Cumhuriyet Başsavcılığınca olaydaki kimlik numarasının yanlış yazılmasına ilişkin uyuşmazlığın "olabilecek bir hata" olduğundan bahisle kovuşturmaya yer olmadığına ilişkin karar verilmiş ise de; somut olayda, müşteki, şüpheliye satmış olduğu inşaat profili ve sac karşılığında, şüphelinin kendisine 3.000 Türk lirası bedelli bono verdiğini, ancak bonoyu icra takibine koymak istediğinde üzerinde yazılı kimlik numarasının bir rakamının farklı yazılmış olması sebebiyle ilgili bonoyu takibe koyamadığını, ayrıca söz konusu bonoyu şüphelinin doldurarak kendisine verdiğini beyan etmesi karşısında, şüphelinin savcılık tarafından alınan ifadesinde ise; söz konusu bonoyu müştekinin doldurarak kendisine verdiğini, dolayısıyla kimlik numarasının yanlış yazılmış olmasının müştekinin hatası olduğunu belirtmesi karşısında, Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından bu çelişkiyi giderecek yönde bir araştırma yapılmadığı görülmekle, bahse konu bono aslının temin edilmesi, şüpheli ve müştekinin imzaları ve yazı örnekleri ile gerekli karşılaştırmanın yapılması, yine ilgili kişilerin suç tarihinden önceki resmî kurumlardan temin edilecek imza ve yazı örnekleri ile birlikte huzurda alınan yazı ve imza örnekleri üzerinde bilirkişi incelemesi yaptırılarak anılan bonodaki imza ve yazıların müştekiye veya şüpheliye ait olup olmadığının tespitinin yapılmasından sonra şüphelinin hukuki durumunun değerlendirilmesi gerekirken, eksik soruşturmaya ve değerlendirmeye dayalı kovuşturmaya yer olmadığına dair karar verildiği gözetilmeden, itirazın kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmemiştir.
5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Kanun yararına bozma talebinin TCK’nın 204/1. maddesinde düzenlenen resmi belgede sahtecilik suçuna ilişkin olması ve 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6545 sayılı Kanun’la değişik 14. maddesi ile 27.01.2017 gün ve 29961 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak 01.02.2017 tarihinde yürürlüğe giren Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun işbölümüne ilişkin 20.01.2017 tarih ve 2017/1 sayılı kararına göre, kanun yararına bozma istemini inceleme görevinin Yargıtay’ın 11. Ceza Dairesine ait olduğu anlaşıldığından, Dairemizin GÖREVSİZLİĞİNE, dosyanın görevli daireye GÖNDERİLMESİNE, 18/02/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.