MAHKEMESİ : Tarsus 2. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 27/11/2012
NUMARASI : 2005/300-2012/479

Davacı Bağ-Kur Genel Müdürlüğü vekili Avukat İhsan tarafından, davalı C.. T.. aleyhine 03/08/2005 gününde verilen dilekçe ile itirazın iptali istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kabulüne dair verilen 27/11/2012 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, yersiz ödenen Bağ-Kur maaşının tazmini istemine ilişkindir. Yerel mahkemece, açılan davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, davalının annesinin 16/05/1999 tarihinde vefat ettiğini, ancak sigortalının ölümü üzerine sigorta maaşını kızı Cevriye bankomat aracılığı ile çektiğini, Tarsus 1. İcra Müdürlüğü"nün 2005/570 Esas sayılı dosyası ile borçlu hakkında yersiz ödenen maaş alacağı sebebi ile icra takibi başlatıldığını, davalının borca itiraz ettiğini ve takibin durduğunu beyanla, öncelikle davalının itirazının iptali ile %40 oranında icra inkar tazminatına hükmedilmesini talep etmiştir.
Davalı, annesinin maaşını çekmediğini, başka kardeşleri de olduğu halde kendisi hakkında işlem yapıldığını, kendisinin diğer kardeşleri hakkında suç duyurusunda bulunduğunu beyanla, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiştir.
Dosyanın incelenmesinde; davalının suç duyurusunda bulunması üzerine, dava dışı kardeşi Duran hakkında kamu davası açıldığı ve hakkında bilişim suçları kapsamında ceza tayin edildiği anlaşılmıştır. Sözkonusu mahkumiyet kararı temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay 8. Dairesi tarafından hükmün açıklanmasının geri bırakılması şartları oluşup oluşmadığı konusunda değerlendirme yapılmak üzerine bozulmuş, yerel mahkemece sanığa tekrar hapis cezası verilmiş ancak bu defa da Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2012/10589 Esas, 2012/13034 Karar sayılı ilamı ile sanık hakkındaki kamu davasının zamanaşımı nedeni ile düşürülmesine karar verilmiş ve verilen karar 18/04/2012 tarihinde kesinleşmiştir. Sanık yargılama sırasındaki beyanlarında vefat eden sigortalıya ait maaş kartının kendisinde olduğunu kabul etmiş ancak kartı bankaya iade ettiğini bildirmiştir. T. Vakıflar Bankası Şube Müdürlüğü ise 1999 yılında Fehime’nın ölümü nedeniyle bankamatik kartının şubeye iade edilmediğini belirtmiştir.
Taraflar iddialarını ispatla yükümlü olup HMK"nın 190. maddesi gereği; ispat yükü, kanunda özel bir düzenleme bulunmadıkça, iddia edilen vakıaya bağlanan hukuki sonuçtan kendi lehine hak çıkaran tarafa aittir. Somut olayda, vefat eden sigortalıya ait maaş ölümünden sonra bankamatik kartı kullanılarak hesaptan çekildiğine ve kartta davalıda olmadığına göre davacı taraf iddiasını ispat edememiştir. Bu nedenle ispat edilemeyen davanın reddi gerekirken kabulü doğru olmamış, usul ve yasaya uygun olmayan kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenlerle BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 12/01/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.