Taksirle Öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/1831 Esas 2020/5155 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 62, 50/4, 50/1-a, 52, 52/4. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında verilen 2 yıl 6 ay hapis cezasından TCK"nın 62/1. maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim yapılırken sonuç cezanın 2 yıl 1 ay yerine 1 yıl 13 ay hapis cezası olarak hesaplanması nedeniyle, 15.200 TL adli para cezasına hükmedilmesi gerekirken 15.100 TL adli para cezasına hükmedilmesi suretiyle eksik ceza tayini, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Olay günü, sanığın teknik nezaretçi ve yeraltı üretim sorumlusu olarak çalıştığı yeraltı kurşun madeninde, hazırlık aşamasında sürülmekte olan desandre de ilerleme yapmak üzere 3 işçiden oluşan ekibin desandre arının da çalışmalarını sürdürdüğü esnada, arın bölgesi tavanınında ani göçük meydana gelmesi üzerine, sehpalı tabanca ile arında delik delmeye çalışan operatör ..."in göçen tavandan düşen taş ve kayaçların altında kalarak ölmesi ile sonuçlanan olayda,
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin kusura, eksik incelemeye ve sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddine; ancak;
Sanık hakkında hükmolunan uzun süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında, adli para cezasının bir gün karşılığı meblağın belirlenmesine dayanak olan yasa maddesinin gösterilmemesi suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 232/6. maddesine aykırı davranılması;
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün üç numaralı bendinin çıkarılarak yerine “sanığın kişilik ve sosyal özellikleri nazara alınarak, sanığa verilen hapis cezasının TCK"nın 50/4. maddesi delaletiyle 50/1-a maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine, sanığa verilen adli para cezasının TCK"nın 52/3. maddesi gereğince 755 tam gün karşılığı adli para cezası olarak belirlenmesine, TCK"nın 52/2. maddesi gereğince sanığın ekonomik ve şahsi halleri göz önünde bulundurularak bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20 TL olarak hesabıyla 15.100 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” ibaresinin eklenmesi suretiyle, eleştirilen husus dışında sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 13/10/2020 tarihinde oybirliğiyle ile karar verildi.