17. Ceza Dairesi 2020/200 E. , 2020/2288 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel mahkemece hükümlü hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi, kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü;
19/03/2003 tarihli ilk kararı temyiz etmeyen hükümlü ... bakımından diğer sanıkların temyizi sonucu Yargıtay 10. Ceza Dairesinin 27/09/2005 tarihli kararıyla, sanıkların hukuki durumlarının yeni TCK 7/2-f maddesi bağlamında değerlendirilmesi şeklindeki ilamının hükümlü ... için de geçerli sayılmasına karar verildiği, mahkemece diğer sanıklar için yapılan uyarlama yargılamasının sanık ... bakımından da uygulandığı, Yargıtay 6. Ceza Dairesinin hükümlü ... hakkındaki uyarlama yargılaması kararı bakımından ayırma kararı verilmesi gerektiği yönünde karar verdiği, mahkemenin ise hükümlü ... bakımından ayırma kararı verdikten sonra eski-yeni TCK kıyaslaması yaparak lehe olan 5237 sayılı TCK’nun 142/1-b, 143, 62. maddesi hükümlerinin uygulandığı ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, bu kararda belirtilen denetim süresi içerisinde sanığın işlemiş olduğu yeni suç sebebiyle hükmün açıklandığı, inceleme konusu dosyada hükümlü ...’un 19/03/2003 tarihli, Isparta 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 2002/403 Esas ve 2003/76 Karar sayılı kararını temyiz etmemesi nedeniyle bu kararın hükümlü ... bakımından kesinleşmiş olduğu, Yargıtay 10. Ceza Dairesinin 27/09/2005 tarihli sirayet kararı olmasa dahi 5237 sayılı TCK’nun 7/2 maddesi gereği uyarlama yargılaması zorunluluğu bulunduğu ve kanun yollarının da buna göre belirleneceği, mahkemece hükümlü ... yönünden yapılan yargılamanın uyarlama niteliğinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
1-Hükümlünün eyleminin 5237 sayılı TCK"nun 142/1-b, 143, 62, 116/2-4,119/1-c, 62 ve suç tarihi itibarıyla şikayete tabi olan 151/1 maddelerine uyduğu gözetilmeden, sadece anılan Yasa"nın 142/1-b,143, 62. maddeleri ile uygulama yapılıp, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından hüküm kurulmaması,
2-5252 sayılı Yasa"nın 9/3. maddesi uyarınca, hükümlü yararına olan hüküm, 765 sayılı ve 5237 sayılı Yasa"ların ilgili bütün hükümlerinin olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbiriyle karşılaştırılması suretiyle bulunacağı ve her iki yasaya göre, uygulanan yasa maddeleriyle, verilmesi gereken cezalar denetime olanak sağlayacak şekilde ayrı ayrı saptanıp, sonuç cezalar karşılaştırılarak, hükümlü yararına olan yasanın belirlenip hüküm kurulması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde eksik ve denetime olanak vermeyecek biçimde uygulama yapılması,
3-Hükümlünün eylemine uyan 765 sayılı TCK"nun 493/1-2-son, 522 (pek fahiş), 59 maddeleriyle hükümden sonra 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK"nun aynı suça uyan 142/1-b, 143, 62; 116/2-4,119/1-c, 62. maddeleri uyarınca her iki Yasa"ya göre karşılaştırma yapılarak uygulama yapılması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, hükümlü ...’un temyiz nedenleri ve tebliğnamedeki düşünce bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 19/03/2003 tarihli ilk hükümdeki ceza süresini aşmamak koşuluyla infaz aşamasında verilen uyarlama kararlarının kazanılmış hak oluşturmayacağının gözetilmesine, 18/02/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
