13. Ceza Dairesi Esas No: 2019/7316 Karar No: 2019/18205 Karar Tarihi: 11.12.2019
Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığını ihlal - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/7316 Esas 2019/18205 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanıklar hakkında hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını ihlal ve mala zarar verme suçlarından Asliye Ceza Mahkemesi'nde mahkumiyet kararı verildi. Ancak mala zarar verme suçunda sanık ...'in inkara yönelik savunmaları ve diğer sanık ...'in sonradan değiştirdiği beyanları dışında delil elde edilemediği için hükmün kesinleştiği belirtildi. Diğer suçlar için ise Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerini iptal kararı gözetilerek hak yoksunluklarının infaz aşamasında uygulanacağı belirtildi. Kanunlar ise şöyle: 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde, 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi ve 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi.
13. Ceza Dairesi 2019/7316 E. , 2019/18205 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇLAR : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını ihlal, mala zarar verme HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü: I)Sanıklar hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükümlerin incelenmesinde; Sanık ..."in aşamalarda değişmeyen inkara yönelik savunmaları ve tüm dosya kapsamı dikkate alındığında, yüklenen suçu işlediğine ilişkin hakkında mahkumiyet kararı verilen diğer sanık ..."in sonradan değiştirdiği beyanları dışında her türlü şüpheden uzak kesin, inandırıcı ve yeterli bir delil elde edilemediği gözetilmeden beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi, ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 10.03.2009 tarih, 43-56 sayılı kararında açıklandığı üzere, bu suça ilişkin kararın kesin nitelikte olduğu ve bu hukuka aykırılığın ancak kanun yararına bozma yoluyla giderilmesinin mümkün bulunduğu belirlenmekle yapılan incelemede: 14/04/2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000 TL"ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, sanıklar hakkında mala zarar verme suçundan dolayı tayin edilen 2.000 TL adli para cezasına ilişkin hükümlerin, cezanın türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince sanıklar ve sanık ... müdafiinin temyiz itirazlarının tebliğnameye uygun olarak REDDİNE, II)Sanık ... hakkında hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığını ihlal suçlarından kurulan hükümlerin incelenmesinde; 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür. Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; sanık ve sanık müdafiinin temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiri dışında usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye kısmen uygun olarak ONANMASINA, III)Sanık ... hakkında hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığını ihlal suçlarından kurulan hükümlerin incelenmesinde; Diğer temyiz itirazlarının reddi, Ancak; Sanığın aşamalarda değişmeyen inkara yönelik savunmaları ve tüm dosya kapsamı dikkate alındığında, yüklenen suçu işlediğine ilişkin hakkında mahkumiyet kararı verilen diğer sanık ..."in sonradan değiştirdiği beyanları dışında her türlü şüpheden uzak kesin, inandırıcı ve yeterli bir delil elde edilemediği gözetilmeden beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 11.12.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.