13. Ceza Dairesi Esas No: 2019/10485 Karar No: 2019/18204 Karar Tarihi: 11.12.2019
Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığını ihlal - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/10485 Esas 2019/18204 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen 2019/10485 E. ve 2019/18204 K. sayılı karara göre, sanıklar hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını ihlal ve mala zarar verme suçlarından mahkum edilmiştir. Mahkeme, sanıkların mala zarar verme suçundan tayin edilen adli para cezasına ilişkin hükümlerin temyizi mümkün olmadığına karar vermiştir. Hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığını ihlal suçları için ise, sanıkların çalınan malların satıldığı yerleri polise göstermesi sonucunda malların bir kısmının bulunup katılana tesliminin sağlandığından bahisle, mağdurun kısmi iadeye rızası olduğu belirtilerek, bozma nedeni yapılmamıştır. Kanun maddeleri olarak ise; 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi ve 5237 sayılı TCK'nın 168/1-4. maddeleri yer almaktadır.
13. Ceza Dairesi 2019/10485 E. , 2019/18204 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇLAR : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını ihlal, mala zarar verme HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü: I)Sanıklar hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükümlerin incelenmesinde; 14/04/2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000 TL"ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, sanıklar hakkında mala zarar verme suçundan dolayı tayin edilen 1.000 TL adli para cezasına ilişkin hükümlerin, cezanın türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince sanıkların temyiz itirazlarının tebliğnameye uygun olarak REDDİNE, II)Sanıklar hakkında hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığını bozma suçlarından kurulan hükümlerin incelenmesinde; Dairemizce de benimsenen ve Yargıtay CGK"nın 26.03.2013 günlü, 2012/6-1232 esas ve 2013/106 karar sayılı içtihadında belirtildiği üzere, çalınan malın 3. kişiye satılması halinde; 5237 sayılı TCK"nın 168. maddesinin uygulanabilmesi için hırsızlık suçunun failinin, sattığı yeri veya kişiyi söyleyerek çalınan malın, hırsızlık suçunun mağduruna iadesini sağlaması yetmez. Failin bizzat pişmanlık göstererek, satın alan iyi niyetli ise; sattığı yeri veya kişiyi söyleyerek çalınan malın hırsızlık suçunun mağduruna iadesini sağlaması yanında aynen geri verme veya tazmin suretiyle satın alanın zararını da gidermesi, kötü niyetliyse; satın alandan elde ettiği para veya sağladığı menfaati, kazanç müsaderesine konu edilmek üzere soruşturma makamlarına teslim etmesi gerekir. Somut olayımızda da sanıklardan temyize gelmeyen ..."ın çalınan malların satıldığı yerleri polise göstermesi sonucunda malların bir kısmının bulunup katılana tesliminin sağlandığının anlaşılması karşısında, sanıklar hakkında mağdurun kısmi iadeye rızası olduğundan bahisle, hırsızlık suçundan 5237 sayılı TCK"nın 168/1-4. maddesinin uygulanması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; sanıkların temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiri dışında usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 11.12.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.