5607 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2020/499 Esas 2020/2192 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/499
Karar No: 2020/2192
Karar Tarihi: 12.02.2020

5607 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2020/499 Esas 2020/2192 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, 5607 sayılı kanuna muhalefetten dolayı yargılanan sanık hakkında temel cezanın belirlenmesinden sonra 3/10. maddeye göre ceza belirlenmesi gerektiği gözetilmeden hüküm verildiği ve aynı zamanda ek savunma hakkı tanınmadan ceza verildiği gerekçeleriyle mahkemenin kararını bozdu. Kararda, Anayasa Mahkemesi tarafından bazı bölümleri iptal edilen 5237 sayılı TCK'nın 53. Maddesi yeniden değerlendirilmesi gerektiği de belirtildi. Kararda geçen kanun maddeleri ise 5607 sayılı Kanunun 3/5, 3/10 ve 3/18. maddeleri, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi.

7. Ceza Dairesi 2020/499 E. , 2020/2192 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
1. 28/06/2014 tarihli Resmi Gazete"de yayınlanarak yürürlüğe giren ve suç tarihinde yürürlükte bulunan 6545 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/5. madde gereği temel cezanın belirlenmesinden sonra 3/10. maddelerindeki düzenleme dikkate alınıp cezanın buna göre belirlenmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm tesisi,
2. Sanığın atılı suçtan 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesi uyarınca cezalandırılması istemi ile dava açılmış olmasına rağmen CMK"nun 226. maddesi uyarınca sanığa ek savunma hakkı tanınmadan, aynı Yasanın 3/5 ve 3/10. maddeleri uyarınca cezalandırılmasına karar verilmesi,
Kabule göre de;
1. Hüküm fıkrasında sanığın 5607 sayılı Kanunun 3/18. maddesinin atfıyla aynı Kanunun 3/5-3/10. maddeleri uyarınca mahkumiyetine karar verildiği belirtildiği halde gerekçede 5607 sayılı Kanunun 3/18.maddesi gereğince cezalandırılmasına karar verildiğinin belirtilmesi suretiyle hüküm ile gerekçe arasında çelişki yaratılması,
2. 24.11.2015 tarihli 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması
Yasaya aykırı, sanığın ve katılan Gümrük İdaresi vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 12.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.