Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2015/6533 Esas 2017/3534 Karar Sayılı İlamı

20. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/6533
Karar No: 2017/3534
Karar Tarihi: 31.05.2017

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2015/6533 Esas 2017/3534 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın daha önce suç işlediği için verilen tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında uyuşturucu madde bulundurma suçunu işlediğini belirlemiş ve ikinci suçtan açılan davanın kovuşturma şartının ortadan kalkması nedeniyle davanın düşmesine karar vermiştir. Kanun maddelerine göre, TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrasında öngörülen ihlal durumu söz konusu olduğunda ayrı bir soruşturma ve kovuşturma yapılmayacak ve CMK'nın 223. maddesinin 8. fıkrası uyarınca davanın düşmesine karar verilecektir.

20. Ceza Dairesi 2015/6533 E. , 2017/3534 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : (Kapatılan) 8. Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Sanığın bu suçu, daha önce işlediği suçtan dolayı Mersin 3. Sulh Ceza Mahkemesi’nin 06.12.2012 tarih, 2012/889 esas ve 2012/1913 karar sayılı ilamı ile hükmolunan tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işlemiş olduğu anlaşılmakla, 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasında öngörülen “Erteleme süresi zarfında kişinin kullanmak için tekrar uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alması, kabul etmesi veya bulundurması ya da uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanması, dördüncü fıkra uyarınca ihlâl nedeni sayılır ve ayrı bir soruşturma ve kovuşturma konusu yapılmaz” hükmü uyarınca, ikinci suçtan açılan bu davanın kovuşturma şartının ortadan kalkması nedeniyle, CMK"nın 223. maddesinin 8. fıkrası uyarınca “davanın düşmesine”
Karar verilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeksizin hükmün BOZULMASINA, 31.05.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.