Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/7250 Esas 2020/5142 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Karar Tarihi : 09.02.2016
Suç : Taksirle Yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/4, 62, 22/3, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Olay günü saat 15.59 sıralarında, sanığın sevk ve idaresindeki otomobil ile meskun mahalde, bölünmüş, iki şeritli, düz, kuru, asfalt kaplama yolun en sağında banket içinde duraklamaktayken aniden "U" dönüşü yapmak amacıyla yolun soluna doğru çapraz şekilde çıkarak yolun orta ayırıcı bölümüne yöneldiği esnada aynı istikamette yolun sol şeridinde seyreden katılan ...’in sevk ve idaresindeki araçla çarpıştığı, çarpmanın etkisi ile katılan ... ile yanında yolcu olarak bulunan katılanlar ..., ..., ...’ın basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralandıkları, kazanın meydana gelmesinde sanığın asli, katılan ...’in tali kusurlu olduğunun tespit edildiği olayda;
Kaza mahallinde "U" dönüş yasağının bulunmadığı ayrıca kaza anında ölçüm yapılıp kaç promil alkollü olduğu saptanmayan sanık hakkında alkollü olduğu gerekçesiyle bilinçli taksir hükümlerinin uygulanamayacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince hükmün isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 13.10.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.